wd wp Пошук: ⬜

Людміла Фёдараўна Андзілеўка

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Андзілеўка.

Артыкул або раздзел вымагае перапрацоўкі.

Калі ласка, палепшыце артыкул адпаведна правілам напісання артыкулаў.

Людміла Фёдараўна Андзілеўка (нар. 13 лютага 1958, Глыбокае, Віцебская вобласць) — беларуская пісьменніца, празаік, мастачка ў жанры наіў.

Біяграфія

Нарадзілася ў сям’і рабочых. Вучылася ў Глыбоцкай школе № 1. У 1973—1977 гадах вучылася ў Наваполацку ў музычным вучылішчы, у 1984—1989 — у Інстытуце культуры ў Мінску. У 1977—2007 гадах працавала ў дзіцячай музычнай школе гарадскога пасёлка Падсвілле Глыбоцкага раёна Віцебскай вобласці — выкладчыкам, дырэктарам школы, кіраўніком аркестра баянаў.

Творчасць

Дэбютавала падборкай апавяданняў «Абразкі» («ЛіМ», 4.3.1994, з прадмовай Юрася Свіркі). Друкавалася ў рэспубліканскіх выданнях: «Маладосць», «ЛіМ», «Беларусь», «Нёман» і іншых. Першая кніга прозы «Проста ноч на дварэ» (1998) мела шмат водгукаў у друку («ЛіМ» за 5.3.1999 Лявона Юрчыка, «Беларусь» 1999 Янкі Сіпакова; Радыё «Свабода» «Кнігі для дарожнага чытва» Таццяны Барысік і іншых).

У 2002 годзе прынята ў Саюз беларускіх пісьменнікаў.

Таксама аўтарка кніг прозы «Гэта ты» (2013; мела водгукі, у т.л. на Радыё «Свабода» у 2014 Таццяны Барысік), «Паляванне на музу» (2015), кнігі для дзяцей і дарослых «Ключ у боціку» (2017), кнігі апавяданняў «Няхай выбачае юнацтва» («Кнігазбор», 2020), кнігі апавяданняў, кінасцэнарыя кароткаметражнага фільма, лібрэта оперы памяці Язэпа Драздовіча «Эфект плацэба» (2022).

Таксама Людміла Андзілеўка з 1989 года стварае жывапісныя работы ў жанры наіў. Удзельніца раённых, абласных, рэспубліканскіх і міжнародных выстаў, у т.л. у Маскоўскім музей наіўнага мастацтва (2007), «Фэстнаіў» (Масква, 2010), у Ульянаўску, Волагдзе, Пскове. Удзельніца фестываляў народнай творчасці, з гэтай нагоды з’яўляліся водгукі ў друку («Мастацтва», 2009, Людміла Вакар; «Райскі сад» у «Мастацтва insita», 2013, Людміла Вакар). У красавіку 2018 года адбылася персанальная выстава ў Палацы культуры ветэранаў (Мінск) пад назвай «Ахвярам Чарнобыля прысвячаецца».

12.02.2020 года Навукова-метадычная Рада Міністэрства культуры Беларусі надала інсітнаму мастацтву Віцебшчыны статус нематэрыяльнай культурнай спадчыны. Шыфр дзяржаўнага спіса 23БК000140, Пратакол № 04/01-02/2. Прозвішча Л. Ф. Андзілеўка ўнесена ў апісанне ідэнтыфікацыі элемента (як носьбіт) Пастановай Міністэрства культуры ад 20.02.2020 РБ № 15[1].

Зноскі

↑ Інвентар НКС > Традыцыйныя рамёствы > Iнсітны жывапіс

Спасылкі

lit-bel.org
«Радыё свабоды», Варта, 15.04.2018.
tvclip.biz/rev/чарнобыльская трагедыя АТН. новости Беларуси и мира.
«Радыё свабоды». Таццяна Барысік «Застацца сабой». Варта за 16.02.2015.
Таццяна Барысік «Пра кнігі для дарожнага чытва» Пяцікніжжа свабоды, «Радыё свабоды» 10.08.2013.
«Маскульт» Літаратурная Беларусь, ст9/15 за чэрвень 2018 № 6(142)
Янка Сіпакоў, Мая бібліятэка. Кніга пра кнігі, «Полымя» 3 (989) 2012 год.
Жывая спадчына Беларусі, інвентар нематэр’яльнай культурнай каштоўнасці. Шыфр дзярж. спіс.23БК000140
«Дзеяслоў», № 106, 3/20 Андзілеўка Л. Ф. «Распашулле».
«Мастацтва» 10/2009 Юрась Малаш «Райскі сад».
«Беларусь» 10/2000
«Беларусь» 5-6,1999 Янка Сіпакоў «Сто двадцаць пятая».
«Сем дней» № 37 2000 Встреча для вас.