Карл Отфрыд Мюлер (ням.: Karl Otfried Müller; 28 жніўня 1797 — 1 жніўня 1840) — нямецкі гісторык і філолаг, даследчык Старажытнай Грэцыі.
Нарадзіўся ў сілезскім горадзе Бжэг, што ў той час уваходзіў у склад Каралеўства Прусія, у сям’і лютэранскага пастара. У 1814 - 1816 гг. вывучаў класічную літаратуру ва ўніверсітэце Брэслау, дзе пад уплывам прац Б. Г. Нібура зацікавіўся антычнай гісторыяй. У 1816 - 1818 гг. вывучаў філалогію ў Берлінскім універсітэце.
У 1819 г. запрошаны ў якасці дацэнта ў Гётынгенскі ўніверсітэт, выкладаў рыторыку. У 1823 г. выбраны на пасаду прафесара.
У 1839 г. урад Гановера фінансаваў яго навуковую паездку ў Грэцыю. Падчас працы ў Дэльфах нечакана захварэў і 1 жніўня 1840 г. памёр у Афінах, дзе быў пахаваны на Калонным пагорку.
Быў жанаты з 1824 г. Меў 4 дзяцей.
Вывучаў гісторыю Старажытнай Грэцыі, Македоніі і этрускаў. Лічыў, што грэчаская міфалогія адлюстроўвае паходжанне старажытных народаў. Адзін з першых распрацоўшчыкаў канцэпцыі дарыйскага ўварвання на Пелапанес. Узнавіў тапаграфію старажытных Афін. Займаўся перакладамі антычных пісьменнікаў на нямецкую мову.