Канстанцін Сцяпанавіч Ерамееў (6 чэрвеня 1874, Мінск, Расійская імперыя (цяпер — Беларусь) — 28 студзеня 1931, Мінск, СССР) — савецкі партыйны і ваенны дзеяч, журналіст.
Нарадзіўся ў сям’і унтэр-афіцэра, якая паходзіла з сялян в. Воранава Аланецкай губерні)[3]. Дзяцінства і школьныя гады прайшлі ў Петразаводску. У 1885 г. скончыў 3-класнае пачатковае вучылішча.
У 1893—1895 гг. служыў вольнапісаным у пяхотным палку ў Вільні, быў падвышаны да унтэр-афіцэра. У 1896 г. ўступіў у сацыял-дэмакратычную арганізацыю ў Вільні[4]. У 1897 г. быў арыштаваны, заключаны ў Варшаўскую крэпасць, сасланы ў Уржум (1897 г.), затым у Петразаводск (1900—1901 гг.). У 1903 г. далучыўся да бальшавікоў, быў ізноў арыштаваны і сасланы. У 1904 г. ўцёк з высылкі і эміграваў, у 1906 г. ён вярнуўся ў Расійскую імперыю[3].
Пасля вяртання вёў рэвалюцыйную работу, займаўся літаратурнай дзейнасцю, у 1910—1914 гг. працаваў у рэдакцыі газет «Звезда» і «Правда», у 1915—1916 гг. рэдагаваў часопіс «Пытанні страхавання». З 1915 г. член Пецярбургскага камітэта РСДРП. З 1916 г. служыў у камітэце Усерасійскага земскага і гарадскога саюза у тылах 6-й арміі Паўночнага фронту. Кіраваў ваеннай арганізацыяй Паўночнабалтыйскага камітэта РСДРП(б), вёў рэвалюцыйную прапаганду сярод салдат.
Пасля Лютаўскай рэвалюцыі прыбыў у Петраград, 4 сакавіка прызначаны членам рэдкалегіі «Правды», з атрадам рабочых і салдат захапіў друкарню газеты «Сельскі веснік», дзе з 5 сакавіка пачала друкавацца «Правда». 27 сакавіка ўведзены ў Рускае бюро ЦК РСДРП. Працаваў у рэдакцыях «Праўды» і «Салдацкай Праўды», быў членам Ваеннай арганізацыі пры ПК і ЦК РСДРП(б). У чэрвені удзельнічаў ва Усерасійскай канферэнцыі франтавых і тылавых ваенных арганізацый РСДРП(б). Падчас захопу рэдакцыі «Праўды» 5 ліпеня атрадам Часовага ўрада Ерамееў быў арыштаваны, але не апазнаны як рэдактар і неўзабаве вызвалены. Пасля ліпеньскіх падзей хаваўся ў Сестрарэцку. У жніўні зноў як працаўнік Земгора з’ехаў на Паўночны фронт, вёў працу ў Паўночнабалтыйскай арганізацыі РСДРП(б).
У кастрычніку вярнуўся ў Петраград, удзельнічаў у фарміраванні атрадаў Чырвонай Гвардыі, вёў рэвалюцыйную агітацыю ў частках гарнізона. Быў членам Петраградскага ВРК, 24 кастрычніка ўзначаліў штаб групы рэвалюцыйных войскаў. 25 кастрычніка ўведзены ў Палявы штаб Петраградскага ВРК, камандаваў атрадамі Чырвонай Гвардыі і рэвалюцыйных салдат пры штурме Зімняга палаца з боку Марсавага поля. Прыняў удзел у ліквідацыі мяцежу Керанскага—Краснова (26 кастрычніка—1 лістапада) у якасці камісара групы падпалкоўніка М. А. Мураўёва, удзельнічаў у арышце генерала П. М. Краснова. У пачатку лістапада накіраваны на чале зводнага атрада рэвалюцыйных сіл аказаць дапамогу ўзброеннаму паўстанню ў Маскве.
З лістапада — член калегіі Наркамата па ваенных справах РСФСР, у снежні 1917—сакавіку 1918 гг. — часовы выконваючы справы галоўнакамандуючага войскамі Петраградскага ваеннай акругі[5]. Быў заснавальнікам і рэдактарам газеты «Армія і Флот Рабочай і Сялянскай Расиі», аўтар эмблемы Чырвоная Зорка[6]. Падчас наступлення нямецкіх войск у лютым 1918 г. член Камітэта рэвалюцыйнай абароны Петраграда. Прыняў удзел у фарміраванні першых частак і злучэнняў РСЧА. У красавіку—маі 1918 г. ваенкам Петраградскай працоўнай камуны. З чэрвеня загадчык выдавецтвам УЦВК ў Маскве. Падчас леваэсараўскага паўстання ў ліпені кіраваў аховай Крамля і Вялікага тэатра, у якім праходзіў V Усерасійскі з’езд Саветаў.
У 1919—1922 гг. упаўнаважаны УЦВК і ЦК РКП(б) па мабілізацыі ў РСЧА. Летам 1919 г. быў накіраваны на Паўднёвы фронт — камандзір Варонежскага ўмацаванага раёна. Адзін са стваральнікаў і намеснік загадчыка Дзярджаўнага выдавецтва, рэдактар "Рабочай газеты", першы рэдактар часопіса «Крокодил» (1922—1923 гг.). З 1923 г. член РВС Балтыйскага флоту, з 1924 г. член РВС СССР, з 1925 г. начальнік Палітычнага ўпраўлення Балтыйскага флоту. У 1926 г. знаходзіўся для асабліва важных даручэнняў пры РВС СССР. На XIII з’ездзе РКП(б) абіраўся членам ЦКК. Дэлегат XIV з’езда УКП(б). У 1926—1929 гг. быў прадстаўніком АТ «Савецкі гандлёвы флот» у Францыі. У 1929—1931 гг. рэдактар часопіса «Красная нива».
Пахаваны на Марсавым поле ў Ленінградзе
Аўтар шэрагу твораў аб Кастрычніцкай рэвалюцыі і Грамадзянскай вайне.
У 1960—1991 гадах творчая праца найлепшых журналістаў Карэльскай АССР адзначалася штогадовай прэміяй імя К. С. Ерамеева.
У 1962 годзе ў Петразаводску імем Ерамеева названа вуліца.