Канстанцін Іванавіч Развадоўскі (руск.: Константин Иванович Развадовский) (1814 — 25 сакавіка 1885) — расійскі ваенны дзеяч. Генерал ад іфантэрыі (1883). Граф (1872).
3 дваран Мінскай губерні. 3 1829 г. унтэр-афіцэр Літоўскага лейб-гвардыі палка. Прымаў удзел у падаўленіі паўстання 1830—1831 гг. У 1832 г. праізведзены ў падпаручнікі і паручнікі гвардыі. З 1845 г. падпалкоўнік у Неўскім марскім палку. З 1849 г. прызначаны камандзірам 24-га Сімбірскага пяхотнага палка, на чале якога ў гэтым жа годзе прыняў удзел у падаўленні Венгерскага паўстання. У 1850 г. праізведзены ў палкоўнікі. З 1854 г. разам са сваім палком ўдзельнічаў у Крымскай вайне.
У 1855 г. за «За адметнасць ў справах супраць непрыяцеля» быў узнагароджаны Залатой зброяй «За адвагу».
З 1861 г. праізведзены ў генерал-маёры з прызначэннем памочнікам начальніка 4-й пяхотнай дывізіі. З 1863 г. прызначаны генералам для асобых даручэнняў пры намесніку Царства Польскага графе Ф. Ф. Берг і адначасова старшынёй Асобай следчай камісіі па палітычных справах у Царстве Польскім. Прымаў удзел у падаўленні паўстання 1863—1864 гг., камандаваў войскамі Замкавага напрамку г. Варшавы, потым старшыня асобай следчай камісіі па палітычных справах у Царстве Польскім. 3 1867 г. камендант Варшавы. У 1869 г. праізведзены ў генерал-лейтэнанты. У 1883 г. праізведзены ў генералы ад інфантэрыі.