У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Бярнацкі.
Дзмітрый Васільевіч Бярнацкі (у шэрагу дакументаў — Бярнадскі[1], 24 ліпеня 1912, г. п. Стрэшын, Жлобінскі раён — 23 студзеня 1945) — капітан Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1945).
Дзмітрый Бярнацкі нарадзіўся 24 ліпеня 1912 года ў сяле Стрэшын[2] (цяпер — аднайменны пасёлак у Жлобінскім раёне Гомельскай вобласці Беларусі) ў сялянскай сям’і. Беларус. Скончыў школу фабрычна-завадскога вучнёўства, пражываў у горадзе Турткуль Каракалпакскай АССР Узбекскай ССР, працаваў бухгалтарам. У 1941 годзе быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію Турткульскім гарадскім ваенным камісарыятам. У 1942 годзе Бярнацкі скончыў Арлоўскае ваеннае пяхотнае вучылішча і быў накіраваны на фронт Вялікай Айчыннай вайны. У тым жа годзе ўступіў у ВКП(б). Да студзеня 1945 года гвардыі капітан Дзмітрый Бярнацкі быў старэйшым ад’ютантам 3-га стралковага батальёна 38-га гвардзейскага палка 4-й гвардзейскай стралковай дывізіі 5-й гвардзейскай арміі 1-га Украінскага фронту. Вызначыўся падчас вызвалення Польшчы[1].
У ноч з 20 на 21 студзеня 1945 Бярнацкі разам з групай байцоў адным з першых пераправіўся праз Одэр на паўднёвы ўсход ад Брэслаў[2] у раёне пасёлка Эйхенрыд на паўночны захад ад Апельна і захапіў плацдарм. Бярнацкі асабіста кіраваў адлюстраваннем пяці контратак праціўніка. У баі атрымаў цяжкае раненне, ад якога памёр на месцы. Пахаваны ў сяла Рыбніч Апольскага ваяводства Польшчы[1][2].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 27 чэрвеня 1945 за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецка-фашысцкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» гвардыі капітан Дзмітрый Бярнацкі пасмяротна быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза[1].
Быў таксама ўзнагароджаны ордэнамі Леніна, Айчыннай вайны 1-й і 2-й ступеняў, Чырвонай Зоркі. У гонар Бярнацкі названая вуліца ў горадзе Турткуль[1].