.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table{width:100%!important;display:table;margin:0 0 -2px;border-collapse:separate;text-align:left}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table th{background-color:#dcebff;text-align:center}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(1){width:27%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(3){width:20%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(odd){background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(even){background-color:#eff1f3}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.odd{background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.even{background-color:#eff1f3}body.skin-minerva .mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr{background-color:transparent} Джэ́к Э́ндру Га́ры Уі́лшыр (англ.: Jack Wilshere; нар. 1 студзеня 1992, Стывенедж, Англія) — англійскі футбаліст, атакуючы паўабаронца. Ігрок нацыянальнай зборнай Англіі (2010—2016).
Джэк Эндру Уілшыр пачынаў свой шлях у акадэміі «Арсенала». Ён вылучаўся сярод аднагодкаў вялікай хуткасцю, філіграннай тэхнікай, пастаўленым ударам. У адзін з прыездаў на гульню моладзёвай каманды Венгер убачыў выдатную гульню левага вінгера, і прымеціў яго. Па хуткім часе галоўны трэнер «Арсенала» зразумеў, што хлопца трэба пераводзіць у аснову, і Джэк быў да гэтага гатовы.
Перад сезонам 2008/09 у заяўцы «Арсенала» з’явіўся 16-гадовы паўабаронца. Яго дэбют адбыўся 13 верасня ў матчы супраць «Блэкберна», Уілшыр выйшаў на замену на 84 хвіліне. На той момант футбалісту было ўсяго толькі 16 гадоў 256 дзён. Джэк стаў самым маладым дэбютантам «Арсенала» ў Прэм’ер-лізе, пабіўшы рэкорд Фабрэгаса. 23 верасня Уілшыр забіў свой першы гол за «Арсенал» у браму «Шэфілд Юнайтэд» (6:0) у Кубку Лігі. Але гэта з’яўленне стала адзіным для Джэка ў Прэм’ер-лізе ў гэтым сезоне. У той жа час Уілшыр добра выявіў сябе ў Кубку Лігі, дзе «Арсенал» атрымаў пераканаўчыя перамогі над «Шэфілд Юнайтэд» (6:0) і «Уіганам» (3:0).
Пазней Уілшыру атрымалася трохі пагуляць у Лізе чэмпіёнаў, выходзячы на замену ў матчах з «Дынама» Кіеў і «Порту».
5 студзеня 2009 года Уілшыр падпісаў свой першы прафесійны кантракт з «Арсеналам». У гэты час ён перастаў з’яўляцца ў складзе першай каманды, выступаючы галоўным чынам за рэзерв і моладзевую каманду. З апошнімі Уілшыр дамогся перамогі ў моладзевым Кубку Англіі, паказаўшы цудоўную гульню ў двух фіналах супраць «Ліверпула». Легендарны ігрок «Арсенала» Ліям Брэйдзі ахарактарызаваў Джэка, як іграка валодаючага «адмысловым талентам», і выказаў меркаванне, што пройдзе трохі часу, перш чым юны ігрок стане іграком асновы.
2 ліпеня 2009 года Уілшыр падпісаў новы доўгатэрміновы кантракт. Падчас перадсезоннай падрыхтоўкі 2009 года Уілшыр ізноў прымусіў казаць пра сябе. У абодвух матчах «Кубка Эміратаў», перамогу ў якім атрымаў «Арсенал», Джэк быў прызнаны «іграком матча».
Сезон 2011/12 поўнасцю прапусціў з-за траўмы, пазней зноў вярнуўся ў строй. У сезоне 2015/16 ізноў амаль не гуляў з-за траўмы, і 31 жніўня 2016 года быў аддадзены ў арэнду «Борнмуту»[3]. Па заканчэнні сезона 2016/17 вярнуўся ў «Арсенал». У чэрвені 2018 года па заканчэнні кантракта пакінуў лонданскі клуб.
У ліпені 2018 года ў якасці свабоднага агента перайшоў у «Вест Хэм Юнайтэд», падпісаўшы трохгадовы кантракт[4]. У кастрычніку 2020 года па пагадненні бакоў пакінуў лонданскі клуб[5].
У студзені 2021 года зноў стаў іграком «Борнмута»[6]. Пакінуў клуб па заканчэнні кантракта ў чэрвені 2021 года[7], пасля чаго пашгода заставаўся без каманды. У лютым 2022 года папоўніў склад дацкага «Орхуса»[8], дзе гуляў да канца сезона 2021/22. У ліпені 2022 года абвясціў аб завяршэнні кар’еры[9].
«Арсенал»: