wd wp Пошук: ⬜

Георгій Карлавіч Вагнер

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Вагнер. Георгій Карлавіч Вагнер (6 (19) кастрычніка 1908, Спаск-Разанскі, Разанская губерня — 25 студзеня 1995, Масква) — савецкі і расійскі вучоны, філосаф, гісторык мастацтва, доктар мастацтвазнаўства і ганаровы грамадзянін горада Разані. Вядомы даследчык старажытнарускага мастацтва Ноўгарада, Суздаля, Пскова, Кастрамы, Уладзіміра, Разані.

Біяграфія

У 1930 годзе скончыў мастацка-педагагічны тэхнікум(руск.) бел. у Разані. З 1933 года працаваў у Разанскім абласным краязнаўчым музеі(руск.) бел.. У 1937 годзе быў арыштаваны і правёў дзесяць гадоў у Магаданскіх лагерах, працаваў на залатых капальнях Калымы. У 1947 годзе вярнуўся ў Разань, але праз два гады быў зноў арыштаваны і атрымаў адміністрацыйную спасылку ў Краснаярскі край, дзе працаваў у геалагічных партыях чарцёжнікам. Пасля рэабілітацыі паступіў на працу ў Інстытут археалогіі(руск.) бел. Акадэміі навук СССР на пасаду старшага лабаранта.

У 1968 годзе прадставіў да абароны кандыдацкую дысертацыю, але яму ў адмысловым парадку (з прычыны выключнай значнасці навуковых прац) была прысуджана ступень доктара мастацтвазнаўства.

Навуковая дзейнасць

Асноўны круг навуковых інтарэсаў — Уладзіміра-Суздальская архітэктура і манументальная скульптура, старажытнаруская скульптура XIV-пачатку XVI стагоддзяў, дойлідства Старажытнай Разані, агульныя пытанні тэорыі мастацтва. Аўтар шэрагу фундаментальных навуковых прац.

Узнагароды

У 1980 годзе ўзнагароджаны залатым медалём Акадэміі мастацтваў СССР. У 1983 годзе атрымаў Дзяржаўную прэмію СССР. У 1992 годзе Разанскім гарадскім саветам прысуджана званне Ганаровага грамадзяніна горада Разані.

Памяць

Імя Г. К. Вагнера ў 1998 годзе прысвоена Разанскаму мастацкаму вучылішчу(руск.) бел., якое 4 снежня 2008 года адзначыла сваё 90-годдзе[3], і Спаскаму гісторыка-археалагічнаму музею.

Надзея Фёдараўна Высоцкая прысвяціла Г. К. Вагнеру сваю кнігу «Жывапіс барока Беларусі»[4].

Публікацыі

Скульптура Владимиро-Суздальской Руси: Юрьев-Польской. — М.: Наука, 1964.
Мастера древнерусской скульптуры. Рельефы Юрьева-Польского. — М.: Искусство, 1966. — 144 с.
Скульптура Древней Руси. XII век. Владимир. Боголюбово. — М.: Искусство, 1969.
Суздаль: Альбом / Фотографии Ю. В. Несквернова, Ю. Д. Панкова, И. И. Смукровича. — М.: Искусство, 1969. — 144 с. — 50 000 экз.
Рязань: Альбом / Фотографии А. А. Александрова и Д. В. Белоуса. — М.: Искусство, 1971. — 164 с. — 50 000 экз.
Белокаменная резьба древнего Суздаля: Рождественский собор(руск.) бел.: XIII век / Фотограф А. А. Александров. Институт археологии АН СССР(руск.) бел.. — М.: Искусство, 1975. — 184, [12] с. — (Памятники древнего искусства). — 20 000 экз. (в пер., суперобл.)
Николай Николаевич Воронин // Средневековая Русь. — М.: Наука, 1976. — С. 3-10.
«Рязанские достопамятности». — М.: Искусство, 1989.
Окраинными землями Рязанскими. — М.: Искусство, 1995. — 144 с. — (Дороги к прекрасному(руск.) бел.). — 3 000 экз. — ISBN 5-210-01322-7.
Пять лет и ещё один год в Рязанском художественном техникуме: (Клочки воспоминаний): К 95-летию со дня рождения / Вступит. статья Т. Б. Синяевой; Комментарии А. О. Никитина; Рязанский государственный областной художественный музей им. И. П. Пожалостина(руск.) бел.. — Рязань: Б.и., 2003. — 40 с. — 500 экз. (обл.)

Зноскі

↑ Bibliothèque nationale de France Georgij Karlovič Vagner // data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011.
↑ LIBRIS — 2015. Праверана 24 жніўня 2018.
↑ Родной город. Рязанский городской портал — По улицам Рязани прошли… тюбики с краской (05.12.2008)(недаступная спасылка) (руск.)
↑ Аўтар-складальнік Н. Ф. Высоцкая. Жывапіс барока Беларусі. — Мн.: БелЭН, МФКД.2003. — 304 с. — (:с іл.). — ISBN 985-454-195-9.

Літаратура

Вагнер Георгий Карлович: Некролог // Знамя: Спасск. — 1995. — 1 февр.
Бабий А. Н. Потомок чудотворцев // Благовест. — 1995. — 2. — С. 8.
Вагнер Георгий Карлович / С. В. Чугунов, А. Н. Бабий // Рязанская энциклопедия: В 2-х томах / Гл. ред. В. Н. Федоткин. — Рязань: Пресса, 1999. — Т. 1. — С. 146.
Художники Рязанского края XIX—начала XXI веков: Биобиблиографический словарь / ГУК «Рязанский государственный областной художественный музей им. И. П. Пожалостина». Комитет по культуре и туризму Рязанской области. — Рязань: Б.и., 2010. — С. 34-36. — 250 с. — 500 экз. (обл.)

Спасылкі

Даркевич В. П. Георгий Карлович Вагнер (1908—1995): некролог Архівавана 5 сакавіка 2016.
Маханько М. А. Вагнер Георгий Карлович в «Православной энциклопедии»
Панкова Т., Питерский С. Вагнер Георгий Карлович в «Галерее Почётных граждан Рязани»
Биография Архівавана 2 снежня 2013. на сайте города Спасск-Рязанский
Биография в базе данных «Репрессированные художники, искусствоведы»
Биография в базе данных «Воспоминания о ГУЛАГе и их авторы»
Бабий А. Мои встречи с Г. К. Вагнером Архівавана 25 ліпеня 2017.
Бабий А., Дудкин В. Он не мыслил себя несвободным Архівавана 25 ліпеня 2017.
Грубе А. Георгий Карлович Вагнер (к 95-летию) Архівавана 16 лютага 2017. // «Московский журнал(руск.) бел.», 2003, № 8
Исакова М. Наш знатный земляк Георгий Карлович Вагнер (к 100-летию со дня рождения) Архівавана 2 снежня 2013.
Зырянов И. Судьба художника: жизнь и творчество Г. К. Вагнера Архівавана 5 чэрвеня 2011.
Козлов А. Путь пролёг на Колыму
Красногорская И. Столетний юбилей Г. К. Вагнера Архівавана 1 снежня 2017.
Морозова А. Георгий Вагнер и его тюремная исповедь
Вечер памяти Г. К. Вагнера в «Доме А. Ф. Лосева»
Иконы вернулись в храм
Работы Г. К. Вагнера в электронной научной библиотеке «РусАрх»
Электронная библиотека ВГБИЛ им. М. И. Рудомино — Сочинения Г. К. Вагнера(недаступная спасылка)