У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Лебедзеў.
Віктар Міхайлавіч Лебедзеў (1924—1943) — малодшы сяржант Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).
Віктар Лебедзеў нарадзіўся 14 снежня 1924 года ў вёсцы Наваелаўка (цяпер — Тальменскі раён Алтайскага края). Скончыў сем класаў школы. У жніўні 1943 года Лебедзеў быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію і накіраваны на фронт Вялікай Айчыннай вайны. Да верасня 1943 года гвардыі малодшы сяржант Віктар Лебедзеў камандаваў аддзяленнем 218-га гвардзейскага стралковага палка 77-й гвардзейскай стралковай дывізіі 61-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро[1].
У ноч з 26 на 27 верасня 1943 года Лебедзеў адным з першых пераправіўся праз Дняпро у раёне вёскі Неданчычы Рыпкынскага раёна Чарнігаўскай вобласці Украінскай ССР і прыняў актыўны ўдзел у баях за захоп і ўтрыманне плацдарма на яго заходнім беразе. Узначаліўшы адну з разведгрупы, Лебедзеў непрыкметна падабраўся да варожых пазіцыях і закідаў іх гранатамі, прымусіўшы праціўніка адысці. 12 лістапада 1943 года Лебедзеў загінуў у баі на тэрыторыі Гомельскай вобласці Беларускай ССР. Пахаваны ў вёсцы Ручаёўка Лоеўскага раёна[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» малодшы сяржант Віктар Лебедзеў пасмяротна быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза[2]. Таксама быў узнагароджаны ордэнам Леніна і медалём[1].
У гонар Лебедзева ўсталяваны помнік на месцы яго гібелі ўстаноўлены бюст і названая школа ў вёсцы Новаперунова Тальменскага раёна[1].