Войшвіл, або Войшвілт[1] (1-я пал. XIV ст. — 1370[1]) — літоўскі баярын.
Магчыма быў княжацкага паходжання. Паходзіў з Упіцкай зямлі[1], «двор» Войшвіла знаходзіўся напэўна ў Вайшвілчай[lt] (паселішча згадваецца ў 1368, 1398 гадах, ёсць і цяпер). Разам з нейкім Рытам трымаў Лагойскае княства[1]. У 1358 годзе «князі і баяры» Патрыкей, Войшвіл (Woyszwylt), Айкша, Алізар і Васка Кірдзеевіч прадстаўлялі літоўскі бок пры ўлагоджанні літоўска-мазавецкіх спрэчак, але на думку некаторых даследчыкаў[2] гэты дагавор пазнейшы фальсіфікат. Кіраваў працэдурай дэмаркацыі літоўска-лівонскай мяжы ў 1350-1360-х гадах[3][4]. На думку А. Ліцкевіча, у дагаворы 1358 года Войшвіл прадстаўляў вялікага князя Альгерда[5]. У 1367 годзе князь Уладзімір Альгердавіч «з князямі» Сцірпейкам, Войшвілам (Waysewist) і таксама Кейстутам прадстаўлялі літоўскі бок у дагаворы паміж ВКЛ і Ордэнам у Лівоніі ад 7.11.1367 года[1].
Храніст XV стагоддзя Ян Длугаш лічыў Войшвіла сынам вялікага князя Кейстута, гэтую думку пераняла «Хроніка Быхаўца», а затым пазнейшыя храністы Стрыйкоўскі і Бельскі. Таксама сынам вялікага князя Кейстута названы Войшвіл пад 1359 годам у г.зв. уставе Альгерда аб крэвах — фальсіфікаце Т. Нарбута. На гэтай падставе, а таксама таму, што Войшвіл напісаны ў крыніцах сярод «князёў і баяр» блізка да князёў, да такога меркавання далучыўся і Ю. Вольф[6].
Паводле Германа Вартберга, Войшвіл (Wezewilte, nobilis satrapa) загінуў у 1370 годзе ад холаду ў адступленні літоўскага войска пасля паразы пад Рудавай[7].