Беда Тыберыя (Брытанская бібліятэка, MS Cotton Tiberius C. II) — ілюмінаваны рукапіс VIII стагоддзя з творам Беды Вялебнага «Царкоўная гісторыя народа англаў». Гэта адзін з чатырох захаваных рукапісаў Беды VIII стагоддзя[2].
Манускрыпт з’яўляецца адным з тэкстаў, бліжэйшых да арыгіналу, напісанага ўласнаручна Бедам Вялебным. Рукапіс складаецца са 155 вяленевых фоліа. Гэты рукапіс, магчыма, быў лацінскім узорам, на якім заснаваны стараанглійскі пераклад «Царкоўнай гісторыі» Альфрэда Вялікага. Рукапіс ўпрыгожаны зааморфнымі ініцыяламі ў часткова астраўным(англ.) бел. і часткова кантынентальным стылях.
Рукапісу дала назву «Тыберыйская група рукапісаў», звязаных па стылістычных прыкметах, часам таксама званая «Кентэрберыйскай групай», хоць месца іх стварэння застаецца невядомым — Мерсія толькі адзін з прапанаваных варыянтаў. Акрамя Беды Тыберыя, у гэтую групу ўваходзяць: Веспасіянаўскі Псалтыр, Стакгольм Кодэкса стафілакок, Евангелле Барберыні(англ.) бел., Сернская кніга(англ.) бел.[3], Бліклінгскі Псалтыр(англ.) бел., кодэкс Бігатыянус (Нацыянальная бібліятэка Францыі MS lat. 281, 298)[4], Каралеўская Біблія (Брытанская бібліятэка MS Royal 1.E.vi)[5], Каралеўскі малітоўнік, Наннамінстэрская кніга[6], Малітоўнік Харлі[7], Санкт-Пецярбургскае Евангелле[8], манускрыпт V з Англіянскай каллекцыі(англ.) бел. (Брытанская бібліятэка MS Cotton Vespasian B.vi, folios 104—109)[9][10], рукапіс з жыццямі святых IX стагоддзя[d] (Нацыянальная бібліятэка Францыі MS lat. 10861)[11], Каментарый да Імшы[d] (Бадліянская бібліятэка MS Hatton 93), рукапіс з бібліятэкі Салсберыйскага сабора (Salisbury MS 117)[12] і шэраг іншых рукапісаў[13].