wd wp Пошук: ⬜

Барыс Алегавіч Панкратаў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Панкратаў. .mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table{width:100%!important;display:table;margin:0 0 -2px;border-collapse:separate;text-align:left}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table th{background-color:#dcebff;text-align:center}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(1){width:27%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(3){width:20%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(odd){background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(even){background-color:#eff1f3}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.odd{background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.even{background-color:#eff1f3}body.skin-minerva .mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr{background-color:transparent} Барыс Панкратаў (нар. 30 снежня 1982, Магілёў) — беларускі футбаліст, брамнік клуба «Слуцк».

Клубная кар’ера

Пачаў кар’еру ў Магілёве. Гуляў у барысаўскім БАТЭ, мінскім «Дынама», магілёўскім «Дняпры». Пасля вылету магіляўчан з Вышэйшай лігі ў студзені 2012 года перайшоў у гродзенскі «Нёман», дзе стаў другім брамнікам пасля Сяргея Чэрніка.

У студзені 2013 года вярнуўся ў «Дняпро»[2] і стаў другім брамнікам пасля Артура Каценкі, але нярэдка з’яўляўся і ў стартавым складзе. У сезоне 2014, пасля зыходу з каманды Каценкі, стаў асноўным брамнікам. У сакавіку 2014 года стаў капітанам каманды[3]. У ліпені 2014 года атрымаў траўму, з-за якой некаторы час не гуляў. Пасля вяртання стаў чаргавацца ў браме з Уладзімірам Журавым.

Па выніках сезона 2014 «Дняпро» страціў месца ў Вышэйшай лізе, і Панкратаў разарваў з ім кантракт[4]. У студзені 2015 года апынуўся на праглядзе ў «Белшыне»[5] і ў выніку пачаў сезон 2015 у бабруйскім клубе. Здолеў стаць асноўным брамнікам бабруйчан, дапамог ім заняць высокае чацвёртае месца ў чэмпіянаце, прапусціўшы ў 26 матчах усяго 16 галоў. У маі-чэрвені Панкратаў, не прапускаючы ў пяці матчах запар, выдаў «сухую» серыю з 537 хвілін, якая стала адной з найдаўжэйшых у чэмпіянаце.

У першай палове сезона 2016 Панкратаў быў другім брамнікам пасля Антона Амельчанкі. Улетку 2016 года, калі большасць ігракоў пакінула «Белшыну», застаўся ў клубе ў якасці асноўнага брамніка і стаў капітанам каманды, але не здолеў яе выратаваць ад вылету ў Першую лігу.

У студзені 2017 года далучыўся да «Слуцка», з якім у лютым падпісаў кантракт[6]. Пачынаў сезон 2017 у якасці асноўнага брамніка случан, але пазней з-за траўм стаў радзей з’яўляцца на полі. У снежні 2017 года падоўжыў кантракт са «Слуцкам»[7]. У сезоне 2018 трывала гуляў у стартавым складзе каманды. У снежні 2018 года падпісаў новае пагадненне са случанамі[8]. Сезон 2019 пачынаў у стартавым складзе, у маі не гуляў з-за траўмы, пазней вярнуў месца ў аснове, але часам стаў заставацца на лаўцы запасных. У снежні 2019 года падоўжыў кантракт са «Слуцкам»[9]. У 2020 годзе быў асноўным брамнікам, прапусціў толькі канец сезона.

У студзені 2021 года па заканчэнні кантракта пакінуў «Слуцк»[10] і неўзабаве стаў іграком «Іслачы»[11], дзе чаргаваўся ў складзе з Уладзіславам Васілючкам. У студзені 2022 года, пакінуўшы «Іслач» па заканчэнні кантракта, вярнуўся ў «Слуцк»[12].

Дасягненні

01 Чэмпіён Беларусі (2): 2006, 2007
02 Срэбраны прызёр чэмпіянату Беларусі: 2008
Уладальнік Кубка Беларусі: 2006

Статыстыка выступленняў

Сезон	Дывізіён	Клуб	Матчы	Галы
1999	Д3	Дняпро-2	13	-24
2001	Д3	Спартак-ВАР-Дняпро	24	-24
2002	Д3	Спартак-ВАР-Дняпро	18	-13
2003	Д3	Спартак-ВАР	28	-35
2004	Д3	Спартак-ВАР	22	-21
2005	Д1	БАТЭ	5	-3
2006	Д1	БАТЭ	7	-8
2007	Д1	БАТЭ	8	-7
2008	Д1	Дынама	14	-14
2009 (1)	Д1	Граніт	9	-11
2010	дубль	Дняпро	25	-11
2011	Д1	Дняпро	26	-37
2012	Д1	Нёман	1	-4
2013	Д1	Дняпро	10	-9
2014	Д1	Дняпро	21	-28
2015	Д1	Белшына	26	-16
2016	Д1	Белшына	20	-31
2017	Д1	Слуцк	16	-17
2018	Д1	Слуцк	25	-30
2019	Д1	Слуцк	18	-28
2020	Д1	Слуцк	20	-39
2021	Д1	Іслач	12	-17

Зноскі