wd wp Пошук: ⬜

Аляксей Васілевіч Пятрэнка

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Пятрэнка.

Аляксе́й Васі́левіч Пятрэ́нка (укр.: Олексій Васильович Петренко, руск.: Алексей Васильевич Петренко; 26 сакавіка 1938, с. Чэмэр, Казэлэцкага раёна Чарнігаўскай вобласці, УССР, СССР — 22 лютага 2017, Масква) — савецкі і расійскі акцёр тэатра і кіно. Народны артыст РСФСР (1988), Народны артыст Украіны (1999). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Расійскай Федэрацыі (2000).

З 1961 года ў Запарожскім музычна-драматычным тэатры імя Шчорса, у 1963—1964 гг. у Данецкім абласным рускім драматычным тэатры (Марыупаль), З 1964 года ў Ленінградскім тэатры імя Ленсавета [3], з 1977 года — акцёр Маскоўскага драматычнага тэатра на Малай Броннай, з 1978 ММАТа, З 1991 года — акцёр Кінастудыі імя М. Горкага.

Сярод лепшых роляў у кіно: Освальд («Кароль Лір») (1970), Рыгор Распуцін («Агонія») (1974), Юрый Строганаў («Дваццаць дзён без вайны») (1976), Кірыл Аляксеевіч («Ключ без права перадачы»), Пётр I («Сказ пра тое, як цар Пётр арапа жаніў») (абодва 1977), Іван Кузьміч Падкалёсін («Жаніцьба») (1978), Ігар Анатолевіч Стаўрасаў («Гракі») (1983), Мокій Пармёныч Кнураў («Жорсткі раманс»), Пол Дык («ТАСС упаўнаважаны заявіць») (абодва 1984), Васіль Васілевіч Пухаў («Наш браняпоезд»), абат Фарыа («Вязень замка Іф») (абодва 1988), Барыс Сяргеевіч (“Кааператыў «Палітбюро»), кароль Карл I Сцюарт («Мушкецёры дваццаць гадоў пасля») (1992), ля Буш («Імперыя піратаў») (1994), Пікасін («Агапэ») (1996), Мікалай Карлавіч Радлаў («Сібірскі цырульнік») (1999), Ягораў («У жніўні 44-га») (2000) і інш.

Зноскі

↑ Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 13 кастрычніка 2015.
↑ Скончался актер Алексей ПетренкоПодробнее на ТАСС:http://tass.ru/kultura/4047026
↑ Алексей Васильевич Петренко. Биографическая справка rian.ru

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Аляксей Васілевіч Пятрэнка

Літаратура

Пятрэнка Аляксей Васілевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2000. — Т. 10: Малайзія — Мугаджары. — 544 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0169-9 (т. 10), ISBN 985-11-0035-8.. С. 174