wd wp Пошук:

Аляксей Аляксеевіч Ігнацьеў

Граф Аляксей Аляксеевіч Ігнацьеў (2 [14] сакавіка 1877 — 20 лістапада 1954) — рускі і савецкі ваенны дзеяч, дыпламат, саветнік кіраўніка НКЗС, пісьменнік. Генерал-маёр Расійскай імперыі (1917 г.). Генерал-лейтэнант СССР (1943 г.).

З роду Ігнацьевых, сын генерала А. П. Ігнацьева і князёўны С. С. Мяшчэрскай. Пачаў службу ў Кавалергардскім палку, удзельнічаў у руска-японскай вайне. Пасля рэвалюцыі перайшоў на савецкую службу, апублікаваў мемуары «Пяцьдзясят гадоў у страі», якія шмат разоў перавыдаваліся.

Біяграфія

У 1894 годзе — скончыў Уладзімірскі Кіеўскі кадэцкі корпус, пераведзены ў спецыяльныя класы Пажаскага Яго Вялікасці корпуса.

У 1896 годзе — скончыў Пажаскі Яго Вялікасці корпус і выпушчаны карнетам у Кавалергардскі Яе Вялікасці полк. Паручнік (1900).

1902 год — скончыў Мікалаеўскую акадэмію генеральнага штаба па 1-м разрадзе. Штабс-ротмістр гвардыі з перайменаваннем у капітаны ГШ.

1902—1903 год — прыкамандзіраваны да Афіцэрскай кавалерыйскай школы для вывучэння тэхнічнага боку кавалерыйскай справы.

1903—1904 год — камандзір эскадрона ў лейб-гвардыі Уланскім Яе Вялікасці палку.

Удзельнік Руска-японскай вайны. З лютага 1904 года па жнівень 1905 года — памочнік старэйшага ад’ютанта ўпраўлення генерал-кватэрмайстара Маньчжурскай арміі. З лістапада 1904 года па май 1905 года — обер-афіцэр для справаводства і даручэнняў упраўлення генерал-кватэрмайстра штаба Генерал-кватэрмайстра на Далёкім Усходзе. Са жніўня па снежань 1905 года — выканаўца пасада старэйшага ад’ютанта кіравання генерал-кватэрмайстра 1-й Маньчжурскай арміі.

Са снежня 1905 года па май 1907 года — обер-афіцэр для адмысловых даручэнняў пры штабе Гвардзейскага корпуса. З 22 красавіка 1907 года — падпалкоўнік[3]. З мая 1907 года па студзень 1908 года — штаб-афіцэр для асобых даручэнняў штаба 1-га армейскага корпуса.

З 1908 года ваенны агент у Даніі, Швецыі і Нарвегіі. Палкоўнік (06.12.1911)[4].

У 19121917 — ваенны агент ва Францыі; адначасова прадстаўнік рускай арміі пры французскай галоўнай кватэры. Падчас Першай сусветнай вайны кіраваў размяшчэннем ваенных заказ у Францыі і пастаўкай іх у Расію. Адным з яго памочнікаў у гэты перыяд быў М. М. Касцевіч.

Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі перайшоў на бок Савецкай улады, заставаўся ў Францыі. У 1925 годзе перадаў савецкаму ўраду грашовыя сродкі, якія належалі Расіі (225 млн франкаў золатам) і ўкладзеныя на яго імя ў французскія банкі. За гэтыя дзеянні быў падвергнуты байкоту з боку эмігранцкіх арганізацый. Быў выключаны з таварыства выпускнікоў Пажаскага корпуса і афіцэраў Кавалергардскага палка. Пад заклікам, якія прызываў да суровага суда над ім як адступнікам, падпісаўся родны брат[5], П. А. Ігнацьеў.

Працаваў у савецкім гандлёвым прадстаўніцтве ў Парыжы. У 1937 годзе вярнуўся ў СССР. Служыў у Чырвонай арміі, працаваў у ваенных навучальных установах: інспектар і старэйшы інспектар па замежных мовах Упраўлення ваенна-навучальных устаноў РСЧА, начальнік кафедры замежных моў Ваенна-медыцынскай акадэміі. У 1940 годзе прыняты ў Саюз пісьменнікаў СССР. З кастрычніка 1942 года — старэйшы рэдактар ваенна-гістарычнай літаратуры Ваеннага выдавецтва НКА СССР. Быў ініцыятарам стварэння ў 1943 г. кадэцкага корпуса ў Маскве (Сталін ухваліў прапанову і назваў вучылішча Сувораўскім). У тым жа годзе ініцыяваў вяртанне пагон у дзеючую армію.

У 1947 годзе выйшаў у адстаўку. Аўтар успамінаў «Пяцьдзясят гадоў у страі».

Быў жанаты ў першым шлюбе з Аленай Уладзіміраўнай Ахотнікавай (1888—1975), дачкой шталмайстара Уладзіміра Мікалаевіча Ахотнікава і князёўны Аляксандры Пятроўны Трубяцкой, унучкай княгіні Лізаветы Эспераўны Трубяцкой, пасля смерці якой Ахотнікавы атрымалі ў спадчыну маёнтак Елізавеціна. Пасля разводу ў 1918 годзе ажаніўся з балерынай Наталляй Уладзіміраўнай Труханавай.

Памёр у Маскве. Пахаваны на Новадзявочых могілках (3 участак 63 шэраг).

Званні

Узнагароды

У кінематографе

Гл. таксама

Зноскі

  1. Alexej A. Ignatiew // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Праект «Рускі генералітэт у гады рэвалюцыі і грамадзянскай вайны» (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 10 сакавіка 2013.
  3. Список подполковникам по старшинству. Часть I, II и III. Составлен по 1-е марта 1909. — СПб.., 1909, с. 1496
  4. Список Генерального Штаба. Исправлен по 1-е июня 1914 года. — Пг.., 1914, с. 430
  5. Л. Третьякова. Остальная верста

Літаратура

Спасылкі

Тэмы гэтай старонкі (33):
Катэгорыя·Ігнацьевы
Катэгорыя·Палкоўнікі (Расійская імперыя)
Катэгорыя·Дыпламаты Расійскай імперыі
Катэгорыя·Кавалеры ордэна Святога Уладзіміра 3 ступені
Катэгорыя·Кавалеры ордэна Святога Станіслава 2 ступені
Катэгорыя·Асобы
Катэгорыя·Мемуарысты СССР
Катэгорыя·Памерлі 20 лістапада
Катэгорыя·Кавалеры ордэна Святога Уладзіміра 4 ступені
Катэгорыя·Кавалеры ордэна Святой Ганны 4 ступені
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы пра асоб, для якіх не існуюць старонкі віду «І. Прозвішча»
Катэгорыя·Памерлі ў Маскве
Катэгорыя·Царскія афіцэры на службе ў РСЧА
Катэгорыя·Кавалергарды
Катэгорыя·Дыпламаты СССР
Катэгорыя·Узнагароджаныя медалём «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Катэгорыя·Кавалеры ордэна Святога Станіслава 3 ступені
Катэгорыя·Выкладчыкі Ваенна-медыцынскай акадэміі
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы са спасылкамі на элементы Вікідадзеных без беларускага подпісу
Катэгорыя·Пахаваныя на Новадзявочых могілках
Катэгорыя·Выпускнікі Пажаскага корпуса
Катэгорыя·Кавалеры ордэна Святой Ганны 2 ступені
Катэгорыя·Выпускнікі Мікалаеўскай ваеннай акадэміі
Катэгорыя·Нарадзіліся ў 1877 годзе
Катэгорыя·Нарадзіліся 1 сакавіка
Катэгорыя·Удзельнікі руска-японскай вайны
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з крыніцамі з Вікідадзеных
Катэгорыя·Памерлі ў 1954 годзе
Катэгорыя·Генерал-лейтэнанты СССР
Катэгорыя·Камандоры ордэна Ганаровага легіёна
Катэгорыя·Нарадзіліся ў Санкт-Пецярбургу
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы пра асоб, для якіх не існуюць старонкі віду «Імя Прозвішча»