У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Паслядовіч.
Аляксандра Ануфрыеўна Паслядо́віч[2] (23 красавіка 1918 — 23 красавіка 1988) — мастачка, графік, Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1963).
Нарадзілася ў Мінску ў сям’і чыгуначніка. Наведвала прыватную студыю Валянціна Волкава[3]. У 1938 годзе скончыла 9 класаў школы і паступіла на другі курс Віцебскага мастацкага вучылішча. З пачаткам Вялікай Айчыннай вайны А. Паслядовіч эвакуіравалася ў Куйбышаўскую вобласць, дзе працавала ў калгасе[3]. У 1942 годзе пераехала ў Казань і працавала на авіяцыйным заводзе, потым жыла ва Уфе, дзе некаторы час працавала экскурсаводам у Мастацкім музеі[3]. У 1943 годзе паступіла на першы курс жывапіснага факультэта Ленінградскага інстытута жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя І. Рэпіна, які ў гэты час знаходзіўся ў эвакуацыі ў Самаркандзе. У 1944 годзе працягвала вучобу ў інстытуце, які ўжо быў вернуты ў Ленінград. Сярод яе настаўнікаў былі А. А. Асмёркін і Г. А. Савінаў, С. Л. Абуга, К. І. Рудакоў, У. М. Канашэвіч, Г. Д. Епіфанаў[3]. У час вучобы захапілася графікай і на чацвёртым курсе перайшла на аддзяленне графікі. Інстытут скончыла ў 1950 годзе. Яе дыпломнай работай сталі ілюстрацыі да рамана Веры Кетлінскай «Мужество» і па выніках абароны дыплома Аляксандра Паслядовіч атрымала адзнаку «добра» і званне мастака-графіка[3]. Засталася жыць у Ленінградзе, працавала ў выдавецтвах «Молодая гвардия», «Лениздат», «Госиздат», афармляла і ілюстравала кнігі[3]. У 1954 годзе стала членам Ленінградскага Саюза савецкіх мастакоў.
У 1957 годзе Аляксандра Паслядовіч вярнулася ў Мінск і з гэтага часу назаўсёды звязала лёс і творчасць з Беларуссю[4].
Браць удзел у мастацкіх выстаўках пачала ў 1953 годзе. Працавала ў розных тэхніках станковай графікі, спрабавала свае сілы ў так званых вольных тэхніках: пастэлі, гуашы, вугалі. Аўтар акварэляў, шэрагу прац у кніжнай графіцы. Аўтар ілюстрацый да кніг «Сымон-музыка» і «Рабакова хата» Якуба Коласа, «Кацярына» Тараса Шаўчэнкі (у сааўтарстве з В. І. Сахненкам), збора твораў індыйскіх пісьменнікаў «Дрэва вады», да твораў да твораў Д. Грыгаровіча і І. Ганчарова і інш. Сярод іншых работ Аляксандры Паслядовіч: «Партрэт Марыі Касавец» (1960) і «Беларуска» (1961) з цыкла «Па родным краі», цыклы станковых прац «Па Балгарыі», «Па Італіі», «На Палессі», серыі літаграфій «Беларускія народныя святы», «Беларускія жанчыны» (1971), «Беларускія песні», нацюрморты «Рыба і сеці» (1976), «Нацюрморт са званочкамі» і «Нацюрморт са снапом» (1977), «Нацюрморт з макамі» (1980)).
Працы Аляксандры Паслядовіч знаходзяцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь, фондах Беларускага саюза мастакоў і Міністэрства культуры Расійскай Федэрацыі, Дзяржаўным музеі выяўленчых мастацтваў імя А. С. Пушкіна ў Маскве і інш.[4]
9 красавіка 2018 года Міністэрства сувязі і інфарматызацыі Рэспублікі Беларусь выпусціла ў абарачэнне паштовы канверт з арыгінальнай маркай «Жывапіс. А. А. Паслядовіч».