wd wp Пошук:

Абсалютная тэрмадынамічная тэмпература

Абсалютная тэмпература — гэта безумоўная мера тэмпературы і адна з галоўных характарыстык тэрмадынамікі.

Паняцце абсалютнай тэмпературы было ўведзена У. Томсанам (Кельвінам), у сувязі з чым шкалу абсалютнай тэмпературы завуць шкалой Кельвіна або тэрмадынамічнай тэмпературнай шкалой. Адзінка абсалютнай тэмпературы — кельвін (К).

Абсалютная шкала тэмпературы завецца так, таму што мера асноўнага стану ніжняй мяжы тэмпературы:

абсалютны нуль — найболей нізкая магчымая тэмпература, пры якой нічога не можа быць халадней і тэарэтычна немагчыма выняць з рэчыва цеплавую энергію.

Абсалютны нуль вызначаны як 0 K. Што прыблізна роўна −273.15 °C. Адзін Кельвін роўны аднаму градусу Цэльсія.

Абсалютная тэмпература з малекулярна-кінетычнага пункта гледжання

Хаатычны цеплавы рух часціц рэчыва такіх як атамы і малекулы

Тэрмадынамічная тэмпература з малекулярна-кінетычнага пункта гледжання — фізічная велічыня, якая характарызуе інтэнсіўнасць хаатычнага, цеплавога руху ўсёй сукупнасці часціц сістэмы і прапарцыйная сярэдняй кінетычнай энергіі паступальнага руху адной часціцы.

Сувязь паміж кінетычнай энергіяй, масай і хуткасцю выяўляецца наступнай формулай:

Ek = 1/2mv 2

Такім чынам часціцы, якія маюць аднолькавую масу і аднолькавую хуткасць, маюць таксама і аднолькавую тэмпературу.

Сярэдняя кінетычная энергія часціцы звязана з тэрмадынамічнай тэмпературай пастаяннай Больцмана:

Eср = 3/2kBT

дзе kB = 1.380 6505(24) × 10−23 Дж/K — пастаянная Больцмана

T — тэрмадынамічная тэмпература, К Энергія цеплавога руху пры абсалютным нулі

Калі матэрыя астуджаецца, шматлікія формы цеплавой энергіі і звязаныя з ёй эфекты адначасова памяншаюцца па велічыні. Рэчыва пераходзіць ад меней спарадкаванага стану да больш спарадкаванага. Газ ператвараецца ў вадкасць і затым крышталізуецца ў цвёрдае цела (гелій і пры абсалютным нулі застаецца ў вадкім стане пры атмасферным ціску). Рух атамаў і малекул запавольваецца, іх кінетычная энергія памяншаецца. Супраціўленне большасці металаў падае з-за памяншэнні рассейвання электронаў на вагальных з меншай амплітудай атамах крышталічнай рашоткі. Такім чынам нават пры абсалютным нулі электроны праводнасці рухаюцца паміж атамамі з хуткасцю Фермі парадку 1×106м/с.

Тэмпература, пры якой часціцы рэчыва маюць мінімальную колькасць руху, і якое захоўваецца толькі дзякуючы квантавамеханічнага руху - гэта тэмпература абсалютнага нуля (Т = 0К).

Тэмпературы абсалютнага нуля дасягнуць немагчыма. Найболей нізкая тэмпература 450±80 × 10-12К кандэнсату Бозэ — Эйнштэйна атамаў натрыю была атрыманая ў 2003 г. даследчыкамі з МТІ. Пры гэтым пік цеплавога выпраменьвання знаходзіцца ў вобласці даўжынь хваль парадку 6400 км, гэта значыць прыкладна радыусу Зямлі.

Тэмпература з тэрмадынамічнага пункта гледжання

Існуе мноства розных шкал тэмператур. Калісьці тэмпература вызначалася вельмі адвольна. Мерай тэмпературы служылі пазнакі, нанесеныя на роўных адлегласцях на сценах люлечкі, у якой пры награванні пашыралася вада. Потым вырашылі вымераць тэмпературу ртутным тэрмометрам і выявілі, што градусныя адлегласці не аднолькавыя. У тэрмадынаміцы даецца азначэнне тэмпературы, якое не залежыць ад якіх-небудзь уласцівасцяў рэчыва.

Увядзём функцыю f(T), якая не залежыць ад уласцівасцяў рэчыва. З тэрмадынамікі следуе, што:

Калі нейкая цеплавая машына, паглынаючы колькасць цеплыні Q1 пры T1 вылучае цеплыню Qs пры тэмпературы ў адзін градус, а іншая машына, паглынуўшы цеплыню Q2 пры T2, вылучае тую ж самую цеплыню Qs пры тэмпературы ў адзін градус, то машына, паглынальная Q1 пры T1 павінна пры тэмпературы T2 вылучаць цеплыню Q2.

Вядома, паміж цеплынёй Q і тэмпературай T існуе залежнасць і цеплыня Q1 павінна быць прапарцыйна Qs. Такім чынам, кожнай колькасці цеплыні Qs, вылучанай пры тэмпературы ў адзін градус, адпавядае колькасць цеплыні, паглынутай машынай пры тэмпературы T, роўна Qs, памножанаму на некаторую нарастаючую функцыю f тэмпературы:

Q=Qsf(T)

Паколькі знойдзеная функцыя ўзрастае з тэмпературай, то можна лічыць, што яна сама па сабе вымярае тэмпературу, пачынаючы са стандартнай тэмпературы ў адзін градус. Гэта азначае, што можна знайсці тэмпературу цела, вызначыўшы колькасць цеплыні, якая паглынаецца цеплавой машынай, што працуе ў інтэрвале паміж тэмпературай цела і тэмпературай у адзін градус. Атрыманая такім чынам тэмпература завецца абсалютнай тэрмадынамічнай тэмпературай і не залежыць ад уласцівасцяў рэчыва. Такім чынам, для зварачальнай цеплавой машыны выконваецца роўнасць:

Q

1

T

1

=

Q

2

T

2

= S

{\displaystyle {\frac {Q_{1}}{T_{1}}}={\frac {Q_{2}}{T_{2}}}=S}

\{\displaystyle \{\frac \{Q_\{1\}\}\{T_\{1\}\}\}=\{\frac \{Q_\{2\}\}\{T_\{2\}\}\}=S\}

дзе S — энтрапія.

d S

d Q

T

{\displaystyle dS={\frac {dQ}{T}}}

\{\displaystyle dS=\{\frac \{dQ\}\{T\}\}\}

Для сістэмы, у якой энтрапія S можа быць функцыяй S(E) яе энергіі Е, тэрмадынамічная тэмпература вызначаецца як:

1 T

=

d S

d E

{\displaystyle {\frac {1}{T}}={\frac {dS}{dE}}}

\{\displaystyle \{\frac \{1\}\{T\}\}=\{\frac \{dS\}\{dE\}\}\} Гл. таксама

Тэмы гэтай старонкі (1):
Катэгорыя·Тэрмадынаміка