Электрычнае супраціўленне
У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Супраціўленне.
Электры́чнае супраціўле́нне — скалярная фізічная велічыня, якая характарызуе ўласцівасць правадніка ствараць перашкоды праходжанню электрычнага току. Хвалевае электрычнае супраціўленне змяняюць адаптары.
Пазначаецца звычайна лацінскай літарай R, вымяраецца ў Омах.
Электрычнае супраціўленне выкарыстоўваецца ў выпадках лінейнай залежнасці электрычнага току ў правадніку ад прыкладзенага напружання, і з’яўляецца каэфіцыентам прапарцыянальнасці паміж падзеннем напружання U і сілай току I
U
I R .
{\displaystyle U=IR.}
Фізічная прырода супраціўлення
Па велічыні электрычнага супраціўлення рэчывы можна падзяліць на:
Асобным класам стаяць звышправаднікі, якія не ствараюць электрычнага супраціўлення току.
Літаратура
- Электрычнае супраціўленне // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2004. — Т. 18. Кн. 1: Дадатак: Шчытнікі — Яя. С. 102.
Спасылкі
Тэмы гэтай старонкі (7):Катэгорыя·Электрычнасць
Катэгорыя·Фізічныя велічыні
Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю з назвай артыкула
Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю без аўтара
Катэгорыя·Іншыя значэнні: старонка не існуе
Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю без нумароў старонак
Катэгорыя·Тэарэтычныя асновы электронікі