У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Украінскі правапіс.Украінскі правапіс 1933 году (укр.: Український правопис 1933 року) — украінскі правапіс, прыняты ў 1933 годзе ў тагачаснай сталіцы УССР, у Харкаве. Пачаў працэс штучнага збліжэньня ўкраінскай і расійскай моўных традыцый правапісу. Некаторыя нормы, адхіленыя з-за адсутнасьці ў расійскім правапісе, вернуты да украінскага правапісу 2019 году.
На 1920-я гады прыпаў росквіт украінскага мовазнаўства, праведзена значная праца па нарміраванні ўкраінскай літаратурнай мовы, навуковай тэрміналогіі, слоўнікаў. Праца навукоўцаў адзначылася выданнем Украінскага правапісу 1928 г., што ўпершыню стала афіцыйным і уніфікаваным для ўсёй Украіны. Убачылі свет Акадэмічны расійска-ўкраінскі слоўнік пад рэд. Агатангела Крымскага. Аднак кадыфікацыя 1928—1929 гадоў, якая аб’ядноўвала ў адным правапісным кодэксе прыдняпроўскую і прыднястроўскую моўныя нормы, аказалася нездавальняючай пры тых палітычных абставінах і мела патрэбу ў зменах.[1]
Але на пачатку 1930-х гадоў на Украіну пракацілася хваля татальнай планавай русіфікацыі пад лозунгамі барацьбы з украінскім нацыяналізмам.
«Новая эпоха» савецкай палітыкі ў адносінах да ўкраінскай культуры, а таксама мовы пачалася пасля пастановы ЦК ВКП(б) ад 3 красавіка 1932 г. «Аб падаўленні нацыяналізму ва Украіне» і ўвядзення камуністычных ідэй. Для гэтага ва Украіну быў накіраваны Павел Постышаў, які прыбыў у сталіцу Харкаў у студзені 1933 года. Ён сілком ачысціў Украіну ад «нацыяналістаў». 7 ліпеня 1933г р. Мікола Скрыпнік скончыў жыццё самагубствам, не вытрымаўшы пераследу. Члены Прэзідыума Арфаграфічнай камісіі Усевалад Ганцоў, А. Прыходька, С. Піліпенка ( Алякса Сіняўскі і А. Крымскага рэпрэсавалі пазней). Правапіс шукаў «нацыяналістычную шкодніцтва», неабходную для барацьбы з украінскім нацыянальным адраджэннем.
Каб знішчыць і спыніць росквіт украінскай мовы ўвогуле, і літаратурнай мовы ў прыватнасці, бальшавікі спачатку ўзяліся за чужыя рукі — За гэта ўзяліся Андрэй Хвыля (сапраўднае прозвішча Олінтэр) і Н. Кагановіч. Па сутнасці, яны першыя паднялі шум, нібы ва ўкраінскім мовазнаўстве - буржуазна-шавіністычны дэструктыўны метад, які А. Хвыля замацаваў сваёй сумнай памяццю кнігай «Выкараніць, знішчыць карані ўкраінскага нацыяналізму на моўным фронце», Харкаў, 1933 г.[2], было надрукавана 15 000 асобнікаў.[3]
А. Хвыля, старшыня новастворанага 1933г р. Арфаграфічная камісія пры Народным камісарыяце асветы сцвярджала:
«Правапіс, зацверджаны М. Скрыпнікам 6 верасня 1928 года скіраваў развіццё ўкраінскай мовы на польскую, чэшскую буржуазную культуру. Гэта стварала бар’ер паміж украінскай і расійскай мовамі, перашкаджала вывучэнню пісьменнасці шырокімі працоўнымі масамі <…>. Камісія, створаная НДА, перагледзела ўкраінскі правапіс <„>. Асноўныя выпраўленні тычыліся ліквідацыі ўсіх правілаў, якія арыентавалі ўкраінскую мову на польскую і чэшскую буржуазныя культуры, скажалі сучасную ўкраінскую мову і ставілі бар’ер паміж украінскай і расійскай мовамі <…>. Адкінутыя смяротныя кансерватыўныя нормы, устаноўленыя нацыяналістамі, якія скажаюць сучасную ўкраінскую мову, жывую мову практыкі працоўных мас Украіны».
Без усялякіх дыскусій і канферэнцый названая камісія «перапрацавала» 1933 год выдаў новыя правілы. З алфавіту была выкінута літара ґ, кардынальна зменены напісанне іншамоўных слоў, зменены парадыгмы склонавых лексем. У правілы ўнесена каля 126 паправак, цалкам зменены раздзел аб напісанні іншамоўных слоў. Новыя правілы правапісу ўпершыню былі апублікаваныя ў часопісе «Політэхнічная адукацыя» (933, « 6), у канцы 1933 г. яны выдалі асобную кнігу «Украінскі правапіс».
З абвінавачваннямі ва ўбіванні клін паміж расійскай і ўкраінскай моўнымі практыкамі:
| Правапіс 1928 года | Правапіс 1933 года |
|---|---|
| зфалшувати | сфальшувати |
| зфотографувати | сфотографувати |
| Правапіс 1928 года | Правапіс 1933 года |
|---|---|
| західній | західний |
| східній | східний |
| трикутній | трикутний |
| Правапіс 1928 года | Правапіс 1933 года |
|---|---|
| до смерти | до смерті |
| без совісти | без совісті |
| без чести | без честі |
| Правапіс 1928 года | Правапіс 1933 года |
|---|---|
| випроваджати | випроводжати |
| голодівка | голодовка |
| манастир | монастир |
| мариво | марево |
| салітра | селітра |
| соняшний | сонячний |
| шаравари | шаровари |
| Імя | Правапіс 1928 года | Правапіс 1933 года |
|---|---|---|
| Гончар | до Гончаря | до Гончара |
| Кравців | до Кравцова | до Кравціва |
| Мазурок | до Мазурка | до Мазурока |
| Швець | до Шевця | до Швеця |
| Правапіс 1928 года Архівавана 31 сакавіка 2017. | Правапіс 1933 года |
|---|---|
| Басарабія | Бесарабія |
| Берестя | Брест |
| Білгород | Бєлгород |
| Бердянське | Бердянськ |
| Букарешт | Бухарест |
| Єйське | Єйськ |
| Дін | Дон |
| Кахівка | Каховка |
| Кремінчук | Кременчук |
| Лубні | Лубни |
| Луганське | Луганськ |
| Мелітопіль | Мелітополь |
| Маріюпіль | Маріуполь |
| Мукачів | Мукачеве |
| Прилука | Прилуки |
| Рівне | Ровно |
| Ромен | Ромни |
| Ростів | Ростов |
| Севастопіль | Севастопаль |
| Симферопіль | Симферополь |
| Сальське | Сальськ |
| Таганріг | Таганрог |
| Тираспіль | Ціраспаль |
| Новозибків | Новозибков |
| Озівське море | Азовське море |
| Острогозьке | Острогозьк |
| Пинське | Пінск |
Назвы гарадоў пачалі заканчвацца на -ськ, -цьк (а не -ське, -цьке): Волочинське, Старобільське, Пинське, Зінов’ївське, Луцьке і інш. і г.д.
Пачалі адмяняцца такія назвы, як назоўнікі: із Старобільська, під Волочинськом, а не як прыметнікі: із Старобільського, під Волочинським.
Прыметнікі, утвораныя з назваў гарадоў перемиський, радомиський, звернуты на перемишльський, радомишльський.
| Удзельная ўкраінская форма | Расійская форма | Накінутая форма |
|---|---|---|
| Великий Віз | Большая Медведица | Велика Ведмедиця |
| городина | овощи | овочі |
| садовина | фрукты | фрукти |
| дієйменник | инфинитив | інфінітив |
| живе срібло | ртуть | ртуть |
| родзинки | изюм | ізюм |
| стоп | сплав | сплав |
| риска | тире | тир |
| Правапіс 1928 года | Правапіс 1933 года |
|---|---|
| Агатангел | Агафангел |
| Тадей | Фадей і Тадей |
| Теодосій | ФеаФеодосійдосія |
| Олександер | Олександр |
| Правапіс 1928 года | Правапіс 1933 года |
|---|---|
| Гаронна | Гаронна |
| Ґете | Гете |
| Гаммерфест | Гаммерфест |
| Правапіс 1928 года | Правапіс 1933 года |
|---|---|
| анатема | анафема |
| Атени | Афіни |
| Методій | Мефодій |
| Теофанія | Феофанія |
| Правапіс 1928 года | Правапіс 1933 года |
|---|---|
| варіянт | варіант |
| комедіянт | комедіант |
| Сіям | Сіам |
| Правапіс 1928 года | Правапіс 1933 года |
|---|---|
| Айнштайн | Ейнштейн |
| Гайне | Гейне |
| капельмайстер | капельмейстер |
| Правапіс 1928 года | Правапіс 1933 года |
|---|---|
| Ля-Манш | Ла-Манш |
| лямпа | лампа |
| пляц | плац |
| Правопис 1928 року | Правопис 1933 року | |
|---|---|---|
| a. | генеза | генезис |
| криза | кризис | |
| теза | тезис | |
| б. | Геллада | Еллада |
| гієроґліф | іерогліф | |
| гістерія | істерія | |
| гураґан | ураган | |
| в. | Арабія | Аравія |
| Бакх | Вакх | |
| Теби | Фіви | |
| г. | амнестія | амністія |
| хемія | хімія | |
| ґ. | метода | метод |
| роля | роль | |
| спіраля | спіраль | |
| д. | міністер | міністр |
| Олександер | Олександр | |
| циліндер | циліндр | |
| е. | евнух | євнух |
| Европа | як і було Европа (§ 79, С. 62) | |
| епархія | єпархія | |
| Еспанія | Іспанія | |
| ё. | ґолф | гольф |
| мусулманин | мусульманин | |
| носталгія | ностальгія | |
| шелф | шельф | |
| ж. | авдиторія | аудиторія |
| авдієнція | аудіенція (§ 82, С. 63) | |
| клявза | кляуза | |
| з. | вуаль чол.роду | вуаль жін. роду |
| деталь чол.роду | деталь жін. роду | |
| емаль чол. роду | емаль жін. роду | |
| модель чол.роду | модель жін. роду | |
| і. | евфорія | ейфорія |
| невтральний | нейтральний | |
| неврологія | нейрологія | |
| й. | авул | аул |
| богдохан | богдихан | |
| Букарешт | Бухарест | |
| вермічелі | вермішель | |
| данець; & данський | датчанин; & датський | |
| маштаб | масштаб | |
| моххамеданин | магометанин | |
| претенсія | претензія | |
| Правапіс 1928 года | Правапіс 1933 года |
|---|---|
| доне́змогу | донезмо́ги |
| душни́й | ду́шний |
| за́їзд | заї́зд |
| о́сідок | осі́док |
| по́душка | поду́шка |
Пасля фізічнай расправы над мовазнаўцамі тэрміналагічная справа нанесла чарговы ўдар. Былі створаны спецыяльныя брыгады для прагляду слоўнікаў і выдалення «нацыяналістычных» слоў і тэрмінаў; гвалтоўнымі метадамі ўся тэрміналогія (тэхнічная, навуковая) прыводзіцца ў поўную адпаведнасць з расійскай. Нават у мовазнаўстве была ўведзена расійская граматычная тэрміналогія, якая адкінула ўсе дасягненні ўкраінскіх навукоўцаў.
Рэформа «правапісу» фактычна ператварылася ў барацьбу з самабытнымі і самабытнымі асаблівасцямі ўкраінскай мовы. З гэтай мэтай змагар з «нацыяналізмам» у мовазнаўстве Андрэй Хвыля, сам пазней рэпрэсаваны за нацыяналізм, высунуў перад нагляднымі органамі партыі наступныя патрабаванні аб тэрміналагічнай дзейнасці:
Украінская лексіка была пастаўлена ў залежнасць ад расійскай, адбывалася сістэматычная ліквідацыя спецыфічнай украінскай лексікі і замена яе расійскай. Прыклад:
| Правапіс 1928 года | Правапіс 1933 года |
|---|---|
| гуртовий | оптовий |
| дбайливий | бережливий |
| досить | достатньо |
| зазіхання | посягання |
| обставати за /обстоювати/ що | ратувати за що |
Спецыфічнае ўкраінскае слова закотистий (закотистий комір) выдаленае са слоўнікаў і ўведзенае слова відкладний (відкладний комір), таму што яно прытрымліваецца формы расійскай отложной (отложной воротник).
Калі правапісцы 1933 г. былі рэпрэсаваныя, у часы страху і моўнага хаосу ўсе перыядычныя выданні, а таксама выдавецтвы Украінскай ССР рэгулярна атрымлівалі спісы слоў, якіх трэба пазбягаць, ад вядучага камуністычнага партыйнага выдання.
Дакладна такая ж моўная палітыка прымяняецца да беларускай мовы. Таксама ў 1933 годзе быў уведзены новы беларускі правапіс - у беларускую мову ўнесены каля 30 фанетычных і марфалагічных прыкмет, узятых жыўцом з расійскай мовы. Актыўная русіфікацыя беларускай лексікі пачалася з накіравання лексікаграфічнай практыкі.[4]
Хвиля, А., ed (1933). Український правопис. Харків: Радянська школа. http://irbis-nbuv.gov.ua/ulib/item/UKR0009919. (Альтернативне посилання: Архівавана 29 жніўня 2021..)
