Тэарэма Пойнтынга (англ.: Poynting’s theorem) — тэарэма, якая апісвае закон захавання энергіі электрамагнітнага поля. Тэарэма была даказаная ў 1884 Джонам Генры Пойнтынгам. Усё зводзіцца да наступнай формулы:
∂ u
∂ t
∇ ⋅
S
= −
J
⋅
E
{\displaystyle {\frac {\partial u}{\partial t}}+\nabla \cdot \mathbf {S} =-\mathbf {J} \cdot \mathbf {E} }
, Дзе S — вектар Пойнтынга, J — шчыльнасць току і E — электрычнае поле. Шчыльнасць энергіі
u
{\displaystyle u}
(
ϵ
0
{\displaystyle \epsilon _{0}}
μ
0
{\displaystyle \mu _{0}}
1 2
(
ε
0
E
2
B
2
μ
0
)
.
{\displaystyle u={\frac {1}{2}}\left(\varepsilon _{0}\mathbf {E} ^{2}+{\frac {\mathbf {B} ^{2}}{\mu _{0}}}\right).}
Тэарэма Пойнтынга ў інтэгральнай форме:
∂
∂ t
∫
V
u d V +
∮
∂ V
S
d
A
= −
∫
V
J
⋅
E
d V
{\displaystyle {\frac {\partial }{\partial t}}\int _{V}u\ dV+\oint _{\partial V}\mathbf {S} \ d\mathbf {A} =-\int _{V}\mathbf {J} \cdot \mathbf {E} \ dV}
, дзе
∂ V
{\displaystyle \partial V!}
— паверхня, якая абмяжоўвае аб’ём
V
{\displaystyle V!}
.
У тэхнічнай літаратуры тэарэма звычайна запісваецца так (
u
{\displaystyle u}
— шчыльнасці энергіі):
∇ ⋅
S
ε
0
E
⋅
∂
E
∂ t
B
μ
0
⋅
∂
B
∂ t
J
⋅
E
= 0
{\displaystyle \nabla \cdot \mathbf {S} +\varepsilon _{0}\mathbf {E} \cdot {\frac {\partial \mathbf {E} }{\partial t}}+{\frac {\mathbf {B} }{\mu _{0}}}\cdot {\frac {\partial \mathbf {B} }{\partial t}}+\mathbf {J} \cdot \mathbf {E} =0}
, дзе
ε
0
E
⋅
∂
E
∂ t
{\displaystyle \varepsilon _{0}\mathbf {E} \cdot {\frac {\partial \mathbf {E} }{\partial t}}}
— шчыльнасць энергіі электрычнага поля,
B
μ
0
⋅
∂
B
∂ t
{\displaystyle {\frac {\mathbf {B} }{\mu _{0}}}\cdot {\frac {\partial \mathbf {B} }{\partial t}}}
— шчыльнасць энергіі магнітнага поля і
J
⋅
E
{\displaystyle \mathbf {J} \cdot \mathbf {E} }
— магутнасць джоўлявых страт ў адзінцы аб’ёму.
Тэарэма можа быць выведзена з дапамогай двух ураўненняў Максвела (для прастаты лічым, што асяроддзе - вакуум (μ = 1, ε = 1); для агульнага выпадку з адвольным асяроддзем, трэба ў формулы да кожнага ε0 і μ0 прыпісаць ε і μ):
∇ ×
E
= −
∂
B
∂ t
.
{\displaystyle \nabla \times \mathbf {E} =-{\frac {\partial \mathbf {B} }{\partial t}}.}
Дамножыўшы абедзве часткі ўраўнення на
B
{\displaystyle \mathbf {B} }
, атрымаем:
B
⋅ ( ∇ ×
E
−
B
⋅
∂
B
∂ t
.
{\displaystyle \mathbf {B} \cdot (\nabla \times \mathbf {E} )=-\mathbf {B} \cdot {\frac {\partial \mathbf {B} }{\partial t}}.}
Разгледзім спачатку ураўненне Максвела-Ампера:
∇ ×
B
=
μ
0
J
ϵ
0
μ
0
∂
E
∂ t
.
{\displaystyle \nabla \times \mathbf {B} =\mu _{0}\mathbf {J} +\epsilon _{0}\mu _{0}{\frac {\partial \mathbf {E} }{\partial t}}.}
Дамножыўшы абедзве часткі ўраўнення на
E
{\displaystyle \mathbf {E} }
, атрымаем:
E
⋅ ( ∇ ×
B
E
⋅
μ
0
J
E
⋅
ϵ
0
μ
0
∂
E
∂ t
.
{\displaystyle \mathbf {E} \cdot (\nabla \times \mathbf {B} )=\mathbf {E} \cdot \mu _{0}\mathbf {J} +\mathbf {E} \cdot \epsilon _{0}\mu _{0}{\frac {\partial \mathbf {E} }{\partial t}}.}
Адымаючы першае з другога, атрымаем:
E
⋅ ( ∇ ×
B
) −
B
⋅ ( ∇ ×
E
μ
0
E
⋅
J
ϵ
0
μ
0
E
⋅
∂
E
∂ t
B
⋅
∂
B
∂ t
.
{\displaystyle \mathbf {E} \cdot (\nabla \times \mathbf {B} )-\mathbf {B} \cdot (\nabla \times \mathbf {E} )=\mu _{0}\mathbf {E} \cdot \mathbf {J} +\epsilon _{0}\mu _{0}\mathbf {E} \cdot {\frac {\partial \mathbf {E} }{\partial t}}+\mathbf {B} \cdot {\frac {\partial \mathbf {B} }{\partial t}}.}
Нарэшце:
− ∇ ⋅ (
E
×
B
μ
0
E
⋅
J
ϵ
0
μ
0
E
⋅
∂
E
∂ t
B
⋅
∂
B
∂ t
.
{\displaystyle -\nabla \cdot \ (\mathbf {E} \times \mathbf {B} )=\mu _{0}\mathbf {E} \cdot \mathbf {J} +\epsilon _{0}\mu _{0}\mathbf {E} \cdot {\frac {\partial \mathbf {E} }{\partial t}}+\mathbf {B} \cdot {\frac {\partial \mathbf {B} }{\partial t}}.}
Паколькі вектар Пойнтынга
S
{\displaystyle \mathbf {S} }
вызначаецца як:
S
=
1
μ
0
E
×
B
{\displaystyle \mathbf {S} ={\frac {1}{\mu _{0}}}\mathbf {E} \times \mathbf {B} }
гэта раўнасільна:
∇ ⋅
S
ϵ
0
E
⋅
∂
E
∂ t
B
μ
0
⋅
∂
B
∂ t
J
⋅
E
= 0.
{\displaystyle \nabla \cdot \mathbf {S} +\epsilon _{0}\mathbf {E} \cdot {\frac {\partial \mathbf {E} }{\partial t}}+{\frac {\mathbf {B} }{\mu _{0}}}\cdot {\frac {\partial \mathbf {B} }{\partial t}}+\mathbf {J} \cdot \mathbf {E} =0.}
Механічная энергія апісанай вышэй тэарэмы
∂
∂ t
u
m
(
r
, t ) + ∇ ⋅
S
m
(
r
J
(
r
, t ) ⋅
E
(
r
, t ) ,
{\displaystyle {\frac {\partial }{\partial t}}u_{m}(\mathbf {r} ,t)+\nabla \cdot \mathbf {S} _{m}(\mathbf {r} ,t)=\mathbf {J} (\mathbf {r} ,t)\cdot \mathbf {E} (\mathbf {r} ,t),}
дзе
u
m
{\displaystyle u_{m}}
— кінетычная энергія шчыльнасці ў сістэме. Яна можа быць апісана як сума кінетычнай энергіі часціц
α
{\displaystyle \alpha }
u
m
(
r
∑
α
m
α
2
r ˙
α
2
δ (
r
−
r
α
( t ) ) ,
{\displaystyle u_{m}(\mathbf {r} ,t)=\sum _{\alpha }{\frac {m_{\alpha }}{2}}{\dot {r}}_{\alpha }^{2}\delta (\mathbf {r} -\mathbf {r} _{\alpha }(t)),}
S
m
{\displaystyle \mathbf {S_{m}} }
— паток энергіі, або «механічны вектар Пойнтынга»:
S
m
(
r
∑
α
m
α
2
r ˙
α
2
r
˙
α
δ (
r
−
r
α
( t ) ) .
{\displaystyle \mathbf {S} _{m}(\mathbf {r} ,t)=\sum _{\alpha }{\frac {m_{\alpha }}{2}}{\dot {r}}_{\alpha }^{2}{\dot {\mathbf {r} }}_{\alpha }\delta (\mathbf {r} -\mathbf {r} _{\alpha }(t)).}
Ураўненне бесперапыннасці энергіі або закон захавання энергіі
∂
∂ t
(
u
e
u
m
)
∇ ⋅
(
S
e
S
m
)
= 0 ,
{\displaystyle {\frac {\partial }{\partial t}}\left(u_{e}+u_{m}\right)+\nabla \cdot \left(\mathbf {S} _{e}+\mathbf {S} _{m}\right)=0,}
Можна атрымаць і іншыя формы тэарэмы Пойнтынга. Замест таго, каб выкарыстоўваць вектар патоку
S
∝
E
×
B
{\displaystyle \mathbf {S} \propto \mathbf {E} \times \mathbf {B} }
, можна выбраць форму Абрагама
E
×
H
{\displaystyle \mathbf {E} \times \mathbf {H} }
, форму Мінкоўскага
D
×
B
{\displaystyle \mathbf {D} \times \mathbf {B} }
, або якую-небудзь іншую.
Тэмы гэтай старонкі (2):