Электрычная пастаянная
Электрычная пастаянная (раней таксама насіла назву дыэлектрычнай пастаяннай) — фізічная канстанта, скалярная велічыня,
- якая вызначае напружанасць электрычнага поля ў вакууме;
- якая ўваходзіць у выразы некаторых законаў электрамагнетызму, у тым ліку закона Кулона, пры запісе іх у форме, якая адпавядае Міжнароднай сістэме адзінак (СІ)[1].
Часам, выкарыстоўваючы састарэлую тэрміналогію, завуць дыэлектрычнай пранікальнасцю вакууму. Вымяраецца ў фарадах, падзеленых на метр. Электрычная пастаянная роўная:
ε
0
=
d e f
1
μ
0
c
2
≡
1
4 π ×
299792458
2
×
10
− 7
{\displaystyle \varepsilon _{0},{\overset {\underset {\mathrm {def} }{}}{=}}{\frac {1}{\mu _{0}c^{2}}}\equiv {\frac {1}{4\pi \times \ 299792458^{2}\times \ 10^{-7}}}}
≈ 8 , 854187817 ×
10
− 12
{\displaystyle \approx 8,854187817\times 10^{-12}}
где
μ
0
{\displaystyle \mu _{0}}
— У матэрыяльных ураўненнях, у вакууме, праз дыэлектрычную пастаянную звязаны вектар электрычнай індукцыі D і напружанасці электрычнага поля E:
D
=
ε
0
E
.
{\displaystyle \mathbf {D} =\varepsilon _{0}\ \mathbf {E} .}
F
12
=
q
1
q
2
4 π
ε
0
r
12
2
r
12
r
12
{\displaystyle \mathbf {F} _{12}={\frac {q_{1}q_{2}}{4\pi \varepsilon _{0}r_{12}^{2}}}{\frac {\mathbf {r} _{12}}{r_{12}}}}
Гл. таксама
Зноскі
- ↑ Электрычная пастаянная — артыкул у Фізічнай энцыклапедыі
Катэгорыя·Фізічныя канстанты
Катэгорыя·Электрычнасць