Магу́тнасць – скалярная фізічная велічыня, якая характарызуе хуткасць выканання работы сілаю. Магутнасцю называюць фізічную велічыню, лікава роўную рабоце, выка- нанай за адзінку часу. Больш фармальна, магутнасць сілы - гэта вытворная яе работы па часе:
d A
d t
{\displaystyle P={\frac {dA}{dt}}}
Для канечных адрэзкаў часу можна вызначыць сярэднюю магутнасць сілы як дзель работы на час, за які яна была выканана:
A t
{\displaystyle P={\frac {A}{t}}}
З улікам азначэння работы, формулу магутнасці можна перапісаць наступным чынам:
d A
d t
=
F
d
r
d t
=
F
⋅
v
{\displaystyle P={\frac {dA}{dt}}={\frac {\mathbf {F} d\mathbf {r} }{dt}}=\mathbf {F} \cdot \mathbf {v} }
Такім чынам, магутнасць сілы, якая дзейнічае на матэрыяльны пункт, роўная скалярнаму здабытку сілы і хуткасці матэрыяльнага пункта. Велічыня магутнасці складае здабытак абсалютных велічынь сілы, хуткасці матэрыяльнага пункта і косінуса вугла паміж імі.
Адзінкай магутнасці ў СІ з’яўляецца 1 ват (1 Вт). 1 ват — гэта магутнасць, пры якой работа ў 1 джоўль выконваецца за 1 секунду. Выкарыстоўваюцца кратныя адзінкі магутнасці: кілаваты (1 кВт = 1000 Вт), мегаваты (1 МВт = 1 х 106 Вт).