Знайсці вытворную функцыі можна некалькімі шляхамі: па азначэнні, па табліцы (папярэдне вылічаных вытворных) і з дапамогай правіл дыферэнцавання. Звычайна гэтыя спосабы ўжываюцца ў спалучэнні.
Гэты артыкул змяшчае спіс вытворных найпрасцейшых элементарных функцый, а таксама спіс правіл дыферэнцавання функцый.
x
n
{\displaystyle f(x)=x^{n}}
, тады для любога рэчаіснага паказніка n праўдзіцца роўнасць
f ′
n
x
n − 1
.
{\displaystyle f’(x)=nx^{n-1}.}
( c
) ′
= 0.
{\displaystyle (c)’=0.}
(
a
n
x
n
⋯ +
a
2
x
2
a
1
x +
a
0
) ′
= n
a
n
x
n − 1
⋯ + 2
a
2
x +
a
1
.
{\displaystyle (a_{n}x^{n}+\dots +a_{2}x^{2}+a_{1}x+a_{0})’=na_{n}x^{n-1}+\dots +2a_{2}x+a_{1}.}
(
|
x
|
) ′
=
x
|
x
|
= sgn x ,
x ≠ 0.
{\displaystyle (|x|)’={\frac {x}{|x|}}=\operatorname {sgn} x,\qquad x\neq 0.}
(
e
x
) ′
=
e
x
.
{\displaystyle (e^{x})’=e^{x}.}
(
b
x
) ′
=
b
x
ln b
,
b
{\displaystyle (b^{x})’={b^{x}\ln b},\qquad b>0.}
( ln x
) ′
=
1 x
.
{\displaystyle (\ln x)’={\frac {1}{x}}.}
(
log
b
x
) ′
=
1
x ln b
,
b
0 ,
b ≠ 1.
{\displaystyle (\log _{b}x)’={\frac {1}{x\ln b}},\qquad b>0,\quad b\neq 1.}
Для любых дыферэнцавальных функцый f і g і любых сталых a і b вытворная функцыі h(x) = af(x) + bg(x) па зменнай x раўняецца
( a f ( x ) + b g ( x )
) ′
= a
f ′
( x ) + b
g ′
( x ) .
{\displaystyle (af(x)+bg(x))’=af’(x)+bg’(x).}
У Ляйбніцавых абазначэннях гэта можна запісаць як:
d ( a f + b g )
d x
= a
d f
d x
b
d g
d x
.
{\displaystyle {\frac {d(af+bg)}{dx}}=a{\frac {df}{dx}}+b{\frac {dg}{dx}}.}
Адмысловыя выпадкі:
( a f
) ′
= a
f ′
.
{\displaystyle (af)’=af’.}
( f + g
) ′
=
f ′
g ′
.
{\displaystyle (f+g)’=f’+g’.}
( f − g
) ′
=
f ′
−
g ′
.
{\displaystyle (f-g)’=f’-g’.}
Асноўны артыкул: Правіла Ляйбніца |
Вытворную здабытку дыферэнцавальных функцый f і g можна вылічыць па формуле
( f ( x ) g ( x )
) ′
=
f ′
( x ) g ( x ) + f ( x )
g ′
( x ) .
{\displaystyle (f(x)g(x))’=f’(x)g(x)+f(x)g’(x).}
У Ляйбніцавых абазначэннях гэта правіла выглядае як:
d ( f g )
d x
=
d f
d x
g + f
d g
d x
.
{\displaystyle {\frac {d(fg)}{dx}}={\frac {df}{dx}}g+f{\frac {dg}{dx}}.}
(
1
f ( x )
)
′
= −
f ′
( x )
[ f ( x )
]
2
.
{\displaystyle \left({\frac {1}{f(x)}}\right)’=-{\frac {f’(x)}{[f(x)]^{2}}}.}
Пры дапамозе Ляйбніцавых абазначэнняў гэта запісваюць у выглядзе:
d ( 1
/
f )
d x
= −
1
f
2
d f
d x
.
{\displaystyle {\frac {d(1/f)}{dx}}=-{\frac {1}{f^{2}}}{\frac {df}{dx}}.}
(
f g
)
′
=
f ′
g −
g ′
f
g
2
.
{\displaystyle \left({\frac {f}{g}}\right)’={\frac {f’g-g’f}{g^{2}}}.}
Асноўны артыкул: Дыферэнцаванне складанай функцыі |
Вытворная складанай функцыі h(x) = f(g(x)) па зменнай x раўняецца
( f ( g ( x ) )
) ′
=
f ′
( g ( x ) )
g ′
( x ) .
{\displaystyle (f(g(x)))’=f’(g(x))g’(x).}
У Ляйбніцавых абазначэннях ланцуговае правіла запісваюць як:
d h
d x
=
d f ( g ( x ) )
d g ( x )
⋅
d g ( x )
d x
.
{\displaystyle {\frac {dh}{dx}}={\frac {df(g(x))}{dg(x)}}\cdot {\frac {dg(x)}{dx}}.}
Аднак, часта пішуць прасцей, разглядаючы h як функцыю ад фармальнага аргумента g:
d h
d x
=
d h
d g
⋅
d g
d x
.
{\displaystyle {\frac {dh}{dx}}={\frac {dh}{dg}}\cdot {\frac {dg}{dx}}.}
Асноўны артыкул: Вытворная адваротнай функцыі |
Калі дыферэнцавальная функцыя f ма́е адваротную функцыю g (г.зн. праўдзяцца тоеснасці g(f(x)) = x і f(g(y)) = y), тады
g ′
1
f ′
( g ( x ) )
.
{\displaystyle g’(x)={\frac {1}{f’(g(x))}}.}
У Ляйбніцавых абазначэннях гэтае правіла мае выгляд
d x
d y
=
1
d y
/
d x
.
{\displaystyle {\frac {dx}{dy}}={\frac {1}{dy/dx}}.}
Заўвага: нельга блытаць паняцці функцыйна адваротнай функцыі і лікава адваротнай функцыі. Правіла з гэтага раздзела прыдатнае да функцыйна адваротнай функцыі. Для дыферэнцавання лікава адваротнай функцыі трэба карыстацца першым правілам з раздзела #Вытворная дзелі.
Гл. таксама: Лагарыфмічная вытворная Няхай f і g ёсць дыферэнцавальнымі функцыямі, і акрамя таго f > 0, тады
(
f
g
) ′
=
(
e
g ln f
)
′
=
f
g
(
g
f ′
f
g ′
ln f
)
.
{\displaystyle (f^{g})’=\left(e^{g\ln f}\right)’=f^{g}\left(g{\frac {f’}{f}}+g’\ln f\right).}
Адмысловыя выпадкі: