wd wp Пошук:

Мнагачлен

Графік кубічнага мнагачлена

Мнагачле́н, або мнагаскла́д[1], паліном — алгебраічная сума канечнай колькасці адначленаў[2], г.зн. складнікаў выгляду

a

k

1

,

k

2

, … ,

k

n

x

1

k

1

x

2

k

2

x

n

k

n

,

{\displaystyle a_{k_{1},k_{2},\dots ,k_{n}}x_{1}^{k_{1}}x_{2}^{k_{2}}\dots x_{n}^{k_{n}},}

\{\displaystyle a_\{k_\{1\},k_\{2\},\dots ,k_\{n\}\}x_\{1\}^\{k_\{1\}\}x_\{2\}^\{k_\{2\}\}\dots x_\{n\}^\{k_\{n\}\},\} дзе

a

k

1

,

k

2

, … ,

k

n

{\displaystyle a_{k_{1},k_{2},\dots ,k_{n}}}

\{\displaystyle a_\{k_\{1\},k_\{2\},\dots ,k_\{n\}\}\} — пэўны лік (каэфіцыент), x1, x2, … ,x**n — зменныя, k1, k2, … ,k**n — цэлыя неадмоўныя лікі.

Мнагачлен ступені n ад адной зменнай x мае выгляд:

f ( x )

a

n

x

n

a

n − 1

x

n − 1

⋯ +

a

1

x +

a

0

,

{\displaystyle f(x)=a_{n}x^{n}+a_{n-1}x^{n-1}+\dots +a_{1}x+a_{0},}

\{\displaystyle f(x)=a_\{n\}x^\{n\}+a_\{n-1\}x^\{n-1\}+\dots +a_\{1\}x+a_\{0\},\} дзе a0, a1, … ,a**n — сталыя (пастаянныя) лікі, якія называюцца каэфіцыентамі мнагачлена.

Інакш кажучы, мнагачлен — гэта матэматычны выраз канечнай даўжыні, збудаваны са зменных і каэфіцыентаў толькі шляхам складання, адымання, множання і ўзвядзення ў неадмоўную цэлую ступень (г.зн. могуць прысутнічаць натуральныя ступені зменных і нулявая ступень). Аднак дзяленне сталых адна на адну можа прысутнічаць, бо па сутнасці дзяленне можна прадставіць праз множанне. Напрыклад, x2 − x/4 + 7 − мнагачлен, а x2 − 4/x + 7x3/2 − не, таму што ягоны другі складнік (4/x) утрымлівае дзяленне на зменную x, і да таго ж, ягоны трэці складнік утрымлівае няцэлую ступень зменнай.

Часцей за ўсё, у выпадках, калі нейкая велічыня можа быць запісана ў выглядзе мнагачлена ад нейкага параметра, у якасці прыметніка ўжываецца слова «полінаміяльны», вытворнае ад запазычанага з лацінскай мовы слова «паліном» (лац.: polynomial); напрыклад, паняцце полінаміяльны час, што ўжываецца ў тэорыі складанасці вылічэнняў.

Слова «паліном» (лац.: polynomial) было ўтворана ад грэчаскага «poly», «многа» і сярэдневяковага лацінскага «binomium», «двухчлен». Само гэта слова ўвёў у латынь Франсуа Віет [3].

Мнагачлены сустракаюцца ў шматлікіх галінах матэматыкі і навукі. Напрыклад, яны выкарыстоўваюцца для пабудовы сістэм алгебраічных ураўненняў, якія апісваюць самыя разнастайныя працэсы і з’явы, ад найпрасцейшых да найскладанейшых. Імі карыстаюцца пры вызначэнні полінаміяльных функцый, якія шырока ўжываюцца ў навуцы, пачынаючы з прыродазнаўчых навук аж да эканомікі і сацыяльных навук. Мнагачлены выкарыстоўваюцца ў матэматычным і лікавым аналізе для прыбліжэння іншых функцый. У вышэйшай матэматыцы мнагачлены выкарыстоўваюцца пры пабудове полінаміяльных колцаў, якія з’яўляюцца адным з найважнейшых паняццяў у абстрактнай алгебры і алгебраічнай геаметрыі.

Віды

Мнагачлен (мнагасклад) ад адной зменнай − гэта выраз выгляду

c

n

x

n

⋯ +

c

1

x +

c

0

,

{\displaystyle c_{n}x^{n}+\dots +c_{1}x+c_{0},}

\{\displaystyle c_\{n\}x^\{n\}+\dots +c_\{1\}x+c_\{0\},\} дзе

c

i

{\displaystyle c_{i}}

\{\displaystyle c_\{i\}\} − сталыя каэфіцыенты, а

x

{\displaystyle x}

\{\displaystyle x\} − зменная.

Прыклад:

x

10

15

x

7

− 11

x

5

{\displaystyle x^{10}+15x^{7}-11x^{5}+1.}

\{\displaystyle x^\{10\}+15x^\{7\}-11x^\{5\}+1.\}

Мнагачлен ад k зменных − канечная сумма, пабудаваная са складнікаў выгляду

c

i

1

,

i

2

, … ,

i

k

x

1

i

1

x

2

i

2

x

k

i

k

,

{\displaystyle c_{i_{1},i_{2},\ldots ,i_{k}}x_{1}^{i_{1}}x_{2}^{i_{2}}\ldots x_{k}^{i_{k}},}

\{\displaystyle c_\{i_\{1\},i_\{2\},\ldots ,i_\{k\}\}x_\{1\}^\{i_\{1\}\}x_\{2\}^\{i_\{2\}\}\ldots x_\{k\}^\{i_\{k\}\},\} дзе

c

i

1

,

i

2

, … ,

i

k

{\displaystyle c_{i_{1},i_{2},\dots ,i_{k}}}

\{\displaystyle c_\{i_\{1\},i_\{2\},\dots ,i_\{k\}\}\} − сталыя каэфіцыенты,

x

1

,

x

2

, …

x

k

{\displaystyle x_{1},x_{2},\ldots x_{k}}

\{\displaystyle x_\{1\},x_\{2\},\ldots x_\{k\}\} − зменныя,

i

1

,

i

2

, … ,

i

k

{\displaystyle i_{1},i_{2},\dots ,i_{k}}

\{\displaystyle i_\{1\},i_\{2\},\dots ,i_\{k\}\} − сталыя неадмоўныя лікі.

Прыклад:

17 + 12 x − y −

x

2

16 x y + 5

y

7

{\displaystyle 17+12x-y-x^{2}+16xy+5y^{7}}

\{\displaystyle 17+12x-y-x^\{2\}+16xy+5y^\{7\}\} − мнагачлен ад двух зменных.

Адначлен − найпрасцейшы мнагачлен, які ўтрымлівае толькі адзін складнік

c

i

1

,

i

2

, … ,

i

k

x

1

i

1

x

2

i

2

x

k

i

k

.

{\displaystyle c_{i_{1},i_{2},\ldots ,i_{k}}x_{1}^{i_{1}}x_{2}^{i_{2}}\ldots x_{k}^{i_{k}}.}

\{\displaystyle c_\{i_\{1\},i_\{2\},\ldots ,i_\{k\}\}x_\{1\}^\{i_\{1\}\}x_\{2\}^\{i_\{2\}\}\ldots x_\{k\}^\{i_\{k\}\}.\}

Характарыстыкі

Ступенню адначлена

t

c

i

1

,

i

2

, … ,

i

k

x

1

i

1

x

2

i

2

x

k

i

k

{\displaystyle t=c_{i_{1},i_{2},\ldots ,i_{k}}x_{1}^{i_{1}}x_{2}^{i_{2}}\ldots x_{k}^{i_{k}}}

\{\displaystyle t=c_\{i_\{1\},i_\{2\},\ldots ,i_\{k\}\}x_\{1\}^\{i_\{1\}\}x_\{2\}^\{i_\{2\}\}\ldots x_\{k\}^\{i_\{k\}\}\}, дзе

c

i

1

,

i

2

, … ,

i

k

≠ 0

{\displaystyle c_{i_{1},i_{2},\ldots ,i_{k}}\neq 0}

\{\displaystyle c_\{i_\{1\},i_\{2\},\ldots ,i_\{k\}\}\neq 0\}, называецца велічыня

deg ⁡ ( t )

i

1

i

2

… +

i

k

{\displaystyle \deg(t)=i_{1}+i_{2}+\ldots +i_{k}}

\{\displaystyle \deg(t)=i_\{1\}+i_\{2\}+\ldots +i_\{k\}\}.

У выпадку

c

i

1

,

i

2

, … ,

i

k

= 0

{\displaystyle c_{i_{1},i_{2},\ldots ,i_{k}}=0}

\{\displaystyle c_\{i_\{1\},i_\{2\},\ldots ,i_\{k\}\}=0\} (г.зн. t = 0) зручна лічыць, што ступень роўная адмоўнай бесканечнасці:

deg ⁡ ( 0 )

− ∞ .

{\displaystyle \deg(0)=-\infty .}

\{\displaystyle \deg(0)=-\infty .\}

Прыклад:

deg ⁡ ( 25

x

3

y

11

z )

{\displaystyle \deg(25x^{3}y^{11}z)=15.}

\{\displaystyle \deg(25x^\{3\}y^\{11\}z)=15.\}

Ступенню мнагачлена называецца найбольшая са ступеней яго складнікаў.

Прыклад:

deg ⁡ (

x

10

15

x

7

− 11

x

5

1 )

{\displaystyle \deg(x^{10}+15x^{7}-11x^{5}+1)=10.}

\{\displaystyle \deg(x^\{10\}+15x^\{7\}-11x^\{5\}+1)=10.\}

Простыя ўласцівасці

Каб вылічыць значэнне мнагачлена ў пункце, трэба прысвоіць зменным значэнні адпаведных каардынат гэтага пункта і выканаць патрэбныя множанні і складанні. Звычайна, у выпадку мнагачленаў ад адной зменнай вылічэнні выконваюцца па найбольш дзейснай схеме Горнера:

( ( ⋯ ( (

a

n

x +

a

n − 1

) x +

a

n − 2

) x + ⋯ +

a

3

) x +

a

2

) x +

a

1

) x +

a

0

.

{\displaystyle ((\cdots ((a_{n}x+a_{n-1})x+a_{n-2})x+\cdots +a_{3})x+a_{2})x+a_{1})x+a_{0}.}

\{\displaystyle ((\cdots ((a_\{n\}x+a_\{n-1\})x+a_\{n-2\})x+\cdots +a_\{3\})x+a_\{2\})x+a_\{1\})x+a_\{0\}.\} Прыклады графікаў

Для мнагачленаў ад адной рэчаіснай зменнай можна нарысаваць графік на плоскасці.

f(x) = 0 вось x.

f(x) = a0, дзе a0 ≠ 0, лінія, паралельная восі x, якая перасякае вось y у пункце (0,a0).

f(x) = a0 + a1x , дзе a1 ≠ 0, нахіленая прамая, што перасякае вось y у пункце (0,a0) і мае вуглавы каэфіцыент a1.

f(x) = a0 + a1x + a2x2, дзе a2 ≠ 0 парабала.

f(x) = a0 + a1x + a2x2 + a3x3, дзе a3 ≠ 0 кубічная крывая.

f(x) = a0 + a1x + a2x2 + … + anx**n , дзе a**n ≠ 0 і n ≥ 2 з’яўляюцца непарыўнымі нелінейнымі крывымі.

Гл. таксама

Зноскі


  1. Матэматычная энцыклапедыя / гал. рэд. В. Бернік. — Мінск: Тэхналогія, 2001.
  2. БЭ ў 18 т. Т. 10. Мн., 2000.

  3. Florian Cajori. A History of Mathematics. — AMS, 1991. — ISBN 978-0-8218-2102-2.|

Літаратура

Тэмы гэтай старонкі (1):
Катэгорыя·Мнагачлены