Самахва́лавіцкі раён — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў БССР у 1924—1931 гадах. Цэнтр — мястэчка Самахвалавічы.
Самахвалавіцкі раён быў утвораны 17 ліпеня 1924 года ў складзе Мінскай акругі (з 26 ліпеня 1930 у прамым падпарадкаванні БССР). 20 жніўня таго ж года быў падзелены на 15 сельсаветаў:
21 жніўня 1925 года быў утвораны Азярычынскі (Азярышчанскі) сельсавет. 4 жніўня 1927 да раёна далучаны Цепленскі сельсавет скасаванага Шацкага раёна.
18 студзеня 1931 года раён быў скасаваны. Азерскі, Крупіцкі і Рубілкаўскі сельсаветы былі перададзены Койданаўскаму раёну; Азярычынскі (Азярышчанскі), Дудзіцкі, Узлянскі сельсаветы — Пухавіцкаму раёну; Кайкаўскі сельсавет — Смілавіцкаму раёну; Цепленскі сельсавет — Уздзенскаму раёну. Гатаўскі, Грычынскі, Каралішчавіцкі, Навадворскі, Падгайскі, Самахвалавіцкі, Сеніцкі, Строчыцкі і Трасцянецкі сельсаветы былі аддадзены ў падпарадкаванне Мінскага гарадскога савета (уключаны ў гарадскую рысу горада Мінска).