Рыма Іванаўна Шаршнёва (28 ліпеня 1925, г. Добруш Гомельскай вобласці — 6 снежня 1942, Любанскі раён, Мінская вобласць) — удзельнiца партызанскага руху i камсамольскага падполля ў Мiнскай вобласцi ў Вялiкую Айчынную вайну.
Бацька Ян Іванавіч, удзельнік грамадзянскай вайны, працаваў у леснікоўстве, а маці , Лідзія Васільеўна, выхоўвала дочак, Рыму і Алу, у 1933 годзе сям’я пераехала ў Мінск, дзе нарадзілася малодшая — Святлана.
Вучылася ў 25-й беларускай узорнай школе імя А. Чарвякова. У 1941 годзе скончыла 9 класаў.
Калі пачалась Вялікая Айчынная вайна, бацька сышоў на фронт, а Рыма з маці і сёстрамі эвакуяваліся ў сяло Тоцкае Чкалаўскай вобласці (зараз Арэнбургская вобласць).
1 чэрвеня 1942 года паехала ў Маскву, дзе вучылася ў адмысловай выведшколе асновам баявой падрыхтоўкі, падрыўной справе, асаблівасцям партызанскай барацьбы ў тыле ворага. У жніўні 1942 гада атрад ім. Мікалая Гастэлы, які складаўся з юнакоў і дзяўчын 17-18 гадоў, выехаў з Масквы да лініі фронту. Была зацверджаная сувязной ЦК камсамола Беларусі і павінна была наладзіць сувязі паміж падпольнымі групамі.
25 лістапада 1942 года брыгада Розава, у якой ваяваў атрад ім. Гастэла, атрымала загад аб ліквідацыі буйнога нямецкга гарнізона. Гарнізон знаходзіўся ў вёсцы Ломавічы Акцябрскага (зараз Светлагорскага) раёна. У баі кінулася на амбразуру дзота. Была цяжка параненая і праз дзесяць дзён памерла. Пахавалі ў вёсцы Жывунь Любанскага раёна[1].