Пагуля́йка[1] (трансліт.: Pahuliajka, руск.: Погуляйка) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Пярэжырскага сельсавета. Месціцца за 39 км на паўночны захад ад Мар’інай Горкі, 22,5 км ад Мінска, 16 км ад чыгуначнай станцыі Рудзенск на лініі Мінск—Асіповічы, каля ракі Грэбенка (мясцовая назва — Берчукоўка[2], прыток Пцічы).
Калісьці належала Ельскім, па эксдывізіі каля 1820 года перайшла да іншых гаспадароў разам з фальваркамі Берчукі, Грэбень і Яскавічы[2]. У канцы XIX стагоддзя засценак Пагулянка Пярэжырскай воласці Ігуменскага павета Мінскай губерні, пры дарозе з Берчукоў да Кайкава. У пачатку XX стагоддзя вёска Пагуляй, шляхецкая ўласнасць.
У Першую сусветную вайну ў лютым — снежні 1918 года была пад акупацыяй войскаў Германскай імперыі.
25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай вёска абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. З 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі ўвайшла ў склад БССР. У жніўні 1919 — ліпені 1920 года вёска была пад акупацыяй Польшчы.
У 1920 годзе адкрытая школа першай ступені (памяшканне наёмнае).
У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года акупаваная нацысцкай Германіяй.
Да 20 студзеня 1960 года Пагуляйка ўваходзіла ў склад Навапольскага сельсавета Рудзенскага раёна, пасля скасавання якога перададзена ў склад Пухавіцкага раёна[3]. 1 красавіка 1960 года ўключана ў склад Пярэжырскага сельсавета[4].
Да 28 мая 2013 года вёска ўваходзіла ў склад Узлянскага сельсавета[5].