Павел Сцяпанавіч Малчанаў
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Малчанаў.
 | Артыкул вымагае праверкі арфаграфіі |
Павел Сцяпанавіч Малча́наў (1 (14) сакавіка 1902 — 24 лютага 1977) — беларускі акцёр і рэжысёр, Народны артыст СССР (1948), Народны артыст БССР, лаўрэат Сталінскай прэміі (1946).
Біяграфія
П. С. Малчанаў нарадзіўся ў вёсцы Івольск Гомельскага павета (цяпер у Буда-Кашалёўскім раёне Гомельскай вобласці).
У 1926 годзе скончыў драматычную студыю ў Маскве. Працаваў у 1926—1951 гг. у драматычным тэатры імя Я. Коласа (БДТ-2) у Віцебску (у 1944-49 яго мастацкі кіраўнік), у 1930—1935 гг. на кінастудыі «Савецкая Беларусь». Таксама працаваў у Беларускім ТРАМе.
Падчас Вялікай Айчыннай вайны ў тэатры ва Ульянаўску (1941—1942). У 1944 годзе ўзначальваў франтавую тэатральную брыгаду.
З 1952 года П. С. Малчанаў у Беларускім тэатры імя Я. Купалы ў Мінску.
Творчасць
П. С. Малчанаў быў акцёрам шырокага дыяпазону. Яго творчасць адметна чалавечнасцю, прастатой і моцным тэмпераментам. Ён стварыў шэраг вобразаў простых людзей, трагічных і драматычных герояў і народных характараў.
Як рэжысёр паставіў «Арыстакраты» М. Пагодзіна (у Беларускім ТРАМе, 1938, разам з Г. Ферманам), «Вечар беларускіх вадэвіляў» паводле твораў «Пінская шляхта» Дуніна-Марцінкевіча, «Паўлінка» і «Прымакі» Янкі Купалы (у тэатры імя Якуба Коласа, 1936), у тэатры імя Янкі Купалы «Патрабуецца лгун» Дз. Пратасава (1965) і «Адкуль грэх?» А. Петрашкевіча (1969), у тэатры юнага гледача «Хлапчыш-Кібальчыш» паводле твора А. Гайдара, «Дама-невідзімка» П. Кальдэрона і іншыя.
У 1934 годзе сумесна з І. Бахарам зняў фільм «Палескія рабінзоны». Аўтар успамінаў «Тэатр — маё жыццё» (1984).
Фільмаграфія
- 1954 — Дзеці партызана — Васіль Сяргеевіч Собалеў
Узнагароды і званні
- Сталінская прэмія (1946) за выкананне ролі ў спектаклі «Несцерка» Віталя Вольскага
- Народны артыст БССР (1940)
- Народны артыст СССР (1948)
- Два ордэны Працоўнага Чырвонага Сцяга (у 1940 і 1955 гг.)
- медалі.
Памяць
- У 1969 годзе створаны дакументальны фільм «Дзесяць хвілін з Паўлам Малчанавым»
- У гонар П. С. Малчанава ў 1987 годзе названа адна з вуліц Віцебска
- У 2002 годзе ў гонар 100-годдзя з дня нараджэння выпушчана паштовая картка з арыгінальнай маркай Рэспублікі Беларусь «П. С. Малчанаў. Народны артыст БССР і СССР. 1902—1977 гг.»[1]
Зноскі
- ↑ Перечень выпущенной маркированной продукции Республики Беларусь в 2002 года Архівавана 9 студзеня 2022. (руск.)
Літаратура
- Няфёд У. І. Малчанаў Павел Сцяпанавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2000. — Т. 10: Малайзія — Мугаджары. — 544 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0169-9 (т. 10), ISBN 985-11-0035-8.
- Витебск. Энциклопедический справочник / Редкол. И. П. Шамякин (гл. ред.) и др.. — Мн.: БелСЭ, 1988. — С. 244. — 408 с. — 60 000 экз. — ISBN 5-85700-004-1.
Вікіпедыя:Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю без нумароў старонак
Узнагароджаныя медалём «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Постаці Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Янкі Купалы
Постаці Беларусьфільма
Нарадзіліся ў Гомельскім павеце
Нарадзіліся 14 сакавіка
Вікіпедыя:Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю з назвай артыкула
Нарадзіліся ў 1902 годзе
Народныя артысты СССР
Нарадзіліся ў Буда-Кашалёўскім раёне
Кавалеры ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга
Памерлі 24 лютага
Удакладненне арфаграфіі
Вікіпедыя:Спасылкі на Беларускую энцыклапедыю з аўтарам
Лаўрэаты Сталінскай прэміі
Асобы
Артыкулы пра тэатральных дзеячаў без партрэтаў
Памерлі ў 1977 годзе
Акцёры Беларусі
Народныя артысты Беларускай ССР
Постаці Нацыянальнага акадэмічнага драматычнага тэатра імя Якуба Коласа
Пахаваныя на Усходніх могілках Мінска
Памерлі ў Мінску