Нікалаус Кнюпфер (ням.: Nicolaus Knüpfer; 1603—1655) — жывапісец нямецкага паходжання, які перасяліўся ва Утрэхт. Па сваім пражыванні, адукацыі, накірунку творчасці залічваецца да галандскай школы жывапісу.
Спачатку вучыўся ў сваім родным горадзе Лейпцыгу ў Э. Нісэ Потым ён пераехаў у Магдэбург, дзе знайшоў працу. Ён заставаўся там да 1630 года, а затым пераехаў ва Утрэхт, каб працаваць з Абрахамам Блумартам. Ён пражыў з ім два гады, а затым заснаваў сваю ўласную студыю ва Утрэхце, дзе ў 1637 годзе стаў часовым членам гільдыі Святога Лукі.
Ён працаваў над упрыгожваннямі замка Кронбарг у Даніі і маляваў фігуры на пейзажах Яна Оба і Яна Баптыста Венікса.
Адрозніваючыся сілай каларыту і дбайнасцю выканання і, пераймаючы да некаторай ступені Рэмбранта, пісаў гістарычныя сюжэты, жанры і вакханаліі, у тым ліку адкрыта эратычнага зместу. У яго вучыліся знакамітыя Ян Стэн, Арыс дэ Воіс, Габрыэль Метсю і Пітэр Крыжнэ Валмарын.