Ню-метал (англ.: nu metal, вытворнае ад new metal — «новы метал»[1]) — паджанр альтэрнатыўнага метала[2], які з’явіўся ў сярэдзіне 1990-х гадоў. Большасць калектываў змешваюць ню-метал з іншымі жанрамі, з прычыны чаго ўтварыліся некалькі асноўных і велізарная колькасць больш рэдкіх паджанраў. У 1990-я і пачатак 2000-х гадоў гэты жанр з’яўляўся самым запатрабаваным на рынку рок-музыкі ў прыватнасці і музычнай індустрыі наогул. Пачынальна з другой паловы 2000-х яго папулярнасць пачала падаць, саступаючы месца эма-руху, як самай распаўсюджанай плыні ў рок-музыцы. Аднак лепшыя гурты ню-металу працягваюць выпускаць свае новыя альбомы, удасканальваючы гучанне, эксперыментуючы з рознымі складнікамі і навострываючы свае навыкі.
Смерць лідара легендарнага гурта Nirvana, Курта Кабейна, у 1994 годзе дала штуршок да моцнага развіцця альтэрнатыўнай музыкі з грандж-складальнай. Але заснавальнікам прынята лічыць Майка Петана: Faith No More; Mr.Bungle; Fantomas; Tomahawk і г.д. Па словах саміх ню-металістаў менавіта ён адкрыў ім дарогу да ню-металу, на што сам Петан іранічна адказвае што падобны шлак прыдумаць ня мог. Чысты ню-метал у тым выглядзе, у якім яго стварылі заснавальнікі жанру, уяўляе з сябе змешваньне грув-металу і гранжу. Вельмі часта выкарыстоўваецца гранжавы ход «спакойна-рэзка», гэта значыць у куплеце музыка і вакал спакойныя, вялікая ўвага надаецца басу і вакалу, а ў прыпеве вакал зрываецца на крык, у ход ідуць цвёрдыя гітарныя рыфы, хоць бывае і зваротнае. Мелодыка даволі разнастайная для розных гуртоў, шмат увагі надаецца спэцыфічнаму рытму.
Гэты найбольш папулярны кірунак ню-металу меў велізарную папулярнасць у першыя пяць-шэсць гадоў ХХІ стагоддзя. Фактычна, гэта нешта сярэдняе паміж ню-металам і рэпкорам. Валодае мякчэйшым саўндам, чым класічны ню-метал. У вакале прысутнічае значна большы адсотак гіп-гоперскай «чыткі», якая звыкла ўстаўляецца ў куплетах, але ў адрозненне ад рэпкора, выкарыстоўваецца і звычайны для жанру вакал.
![]() |
Ню-метал на Вікісховішчы |
---|