У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Равенскі. Мікола (Мікалай Якаўлевіч) Равенскі (5 снежня 1886, маёнтак Капланцы Ігуменскага павета, цяпер Бярэзінскі раён Мінскай вобласці — 9 сакавіка 1953, Лёвен, Бельгія) — беларускі кампазітар , дырыжор, музычны крытык.
Вучыўся на рэгенцкіх курсах у Маскве і Пецярбургу (1913—1915), скончыў Маскоўскую кансерваторыю (1930). Працаваў рэгентам і настаўнікам спеваў у г. Навагрудак. Збіраў народныя песні Навагрудчыны (архіў загінуў падчас Вялікай Айчыннай вайны). 3 1919 г. у Мінску, кіраўнік хору пры Беларускім рабочым клубе, хормайстар гарадскога тэатра. Удзельнічаў у экспедыцыі, арганізаванай Інстытутам беларускай культуры для збору народных песен на Случчыне ў 1921 г. З 1923 г. у Маскве, дзе падтрымліваў цесную сувязь з беларускім асяродкам, асабліва з У. Дубоўкам, які значна паўплываў на яго творчасць. 3 1930 г. выкладаў у музычным тэхнікуме, Беларускай кансерваторыі. У 1938 г. выключаны з Саюза кампазітараў БССР
Падчас нацысцкай акупацыі рэгент царкоўнага хору ў г. Чэрвень (Ігумен). 3 1944 г. у Германіі. У лагеры для перамешчаных асоб кіраваў хорам, арганізаваў Беларускі жаночы ансамбль. з 1950 у Бельгіі. Быў запрошаны у Лёвенскі універсітэт, дзе стварыў студэнцкі ансамбль беларускай музыкі. Супрацоўнічаў з Беларускім інстытутам навукі і мастацтва (БІНІМ).
У апошнія гады захварэў на рак[1][2]. Пахаваны ў Лёвене. Помнік на магіле выканаў Міхась Навумовіч[3].
Падрыхтаваў да друку рукапіс «Характэрныя рысы беларускай народнай песні» (засталася ў рукапісе). Музычную і кампазітарскую дзейнасць пачаў у 1920-я г. Яго творчасць цесна звязана з беларускім фальклорам, па мастацкіх поглядах быў блізкі да літаратурна-мастацкага аб’яднання «Узвышша».
Аўтар апрацовак беларускіх народных песень і песень на вершы М. Багдановіча («Слуцкія ткачыхі» і інш.), Я. Купалы, Я. Коласа («Мой родны кут», «Край наш бедны» і інш.), К. Буйло (гістарычная сюіта «Курган» паводле аднайменнага верша), Ц. Гартнага («Ах ты, Нёман-рака»), З. Бядулі, якія часткова ўвайшлі ў яго «Зборнік песень з нотамі» (1922), беларускай оперы «Браніслава» (лібрэта У. Дубоўкі; у 1930 г. опера канфіскавана). Аўтар першай беларускай аперэты на словы В. Дуніна-Марцінкевіча «Залёты», музыкі на тэксты царкоўных малітваў, у т.л. «Магутны Божа» (на словы Н. Арсенневай). Кампанаваў рэлігійную музыку.
У маскоўскі перыяд жыцця захапіўся фугай, блізкай да беларускай народнай музыкі. Падчас нямецкай акупацыі напісаў музыку для «Пагоні».
У канцы жыцця кіраваў хорам беларускіх студэнтаў у Бельгіі (на гэтай пасадзе яго змяніў Канстанцін Кіслы), з ім даў многа канцэртаў у краінах Заходняй Еўропы.