У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Несцяровіч. Мікалай Дзмітрыевіч Несцяровіч (25 ліпеня 1903, вёска Енцы, Кармянскі раён, Гомельская вобласць — 27 снежня 1984) — беларускі батанік-дэндролаг. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1956), доктар біялагічных навук (1955), прафесар (1956). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1967).
Скончыў Беларускі лесатэхнічны інстытут (1931). З 1931 загадчык вучэбна-дасведчаным лясніцтвам, асістэнт Беларускага лесатэхнічнага інстытута, у 1937—1941 гг. вучоны сакратар, старшы навуковы супрацоўнік, загадчык аддзела Цэнтральнага батанічнага саду АН БССР, з 1946 г. загадчык аддзела, намеснік дырэктара па навуковай рабоце Інстытута біялогіі АН БССР. У 1956—1969 гг. акадэмік-сакратар Аддзялення біялагічных навук АН БССР, адначасова загадчык аддзела Інстытута эксперыментальнай батанікі АН БССР. У 1969—1973 гг. віцэ-прэзідэнт АН БССР, у 1973—1975 гг. навуковы кансультант, з 1975 г. загадчык аддзела Інстытута эксперыментальнай батанікі АН БССР.
Працы па развіцці тэорыі і практыкі ляснога і зялёнага будаўніцтва, вывучэнні біялагічных, марфалагічных і фізіялагічных асаблівасцей росту і развіцця мясцовых і інтрадуцыраваных драўняных раслін у залежнасці ад фактараў навакольнага асяроддзя. Ім выкананы ўнікальныя даследаванні па вывучэнні марфалагічных прыкмет і асаблівасцей насення і пладоў многіх драўняных раслін. Распрацаваў прыроднае раянаванне тэрыторыі Беларусі для мэтаў інтрадукцыі. Дзяржаўная прэмія БССР 1976 за цыкл работ па вывучэнні марфалагічных, фізіялагічных і біялагічных асаблівасцей драўняных раслін.
Узнагароджаны ордэнамі Леніна (1973, 1979), Працоўнага Чырвонага Сцяга (1983), Кастрычніцкай Рэвалюцыі (1971), Айчыннай вайны I і II ступені (1944, 1945), Чырвонай Зоркі (1943), «Знак Пашаны» (1951), медалямі.