Мя́дзельскі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Мядзельскага раёна Мінскай вобласці Беларусі. Цэнтр — горад Мядзел (не ўваходзіць у склад).
Утвораны 12 кастрычніка 1940 года ў складзе Мядзельскага раёна Вілейскай вобласці БССР. Цэнтр — вёска Мядзел. З 20 верасня 1944 года ў складзе Маладзечанскай вобласці. 16 ліпеня 1954 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаваных Баярскага, Някасецкага і Лук’янавіцкага сельсаветаў[1]. 15 лістапада 1957 года ў склад Дзягільскага сельсавета перададзены 4 населеныя пункты: Бялявіна, Кухальскія, Някасецк, Студзяніца[2]. 17 лістапада 1959 года сельсавет скасаваны, населеныя пункты перададзены ў падпарадкаванне Мядзельскага пассавета.
З 20 студзеня 1960 года Мядзельскі пассавет у складзе Мінскай вобласці. 26 снежня 1995 года з населеных пунктаў, якія знаходзіліся ў адміністрацыйным падапардкаванні Мядзельскага пассавета, утвораны Мядзельскі сельсавет з цэнтрам у гарадскім пасёлку Мядзел. Станам на 1997 год у склад Мядзельскага сельсавета ўваходзілі 25 вёсак і 1 хутар. 18 лістапада 1998 года Мядзел атрымаў статус горада. 29 верасня 2006 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Лацвянскага сельсавета (20 населеных пунктаў: Воргі, Гарані, Кабайлы, Кямсы, Лапосі, Лотва, Маўчанкі, Маўчаны, Мікіткі, Міхалі, Пярэградзь, Радзькі, Ражкі, Расохі, Садоўшчына, Селькава, Цімошкаўшчына, Чалеі, Чарняты і Шалкоўшчына)[3].
Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года — 1735 чалавек[4], з іх 92,9 % — беларусы, 4,7 % — рускія, 0,7 % — палякі[5].