Луіс Ігнара (англ.: Louis J. Ignarro, нар. 31 мая 1941, Бруклін, Нью-Ёрк) — амерыканскі фармаколаг, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1998 годзе з Робертам Ферчгатам і Ферыдам Мурадам «за адкрыццё ролі аксіду азоту як сігнальнай малекулы ў рэгуляцыі сардэчна-сасудзістай сістэмы». Паказаў сігнальныя ўласцівасці аксіду азоту, высветліў яго механізм дзеяння. Уваходзіць у склад Навукова-кансультацыйнага савету кампаніі Herbalife.
Ігнара апублікаваў мноства навуковых артыкулаў. Ён атрымаў прэмію за асноўныя даследаванні ад Амерыканскай асацыяцыі сэрца (англ.: American Heart Association) у 1998 годзе. Гэта было зроблена ў знак прызнання яго значнага ўклада ў развіццё сардэчна-сасудзістай навукі. У тым жа годзе ён стаў членам Нацыянальнай акадэміі навук і ў наступным годзе, Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук. Яго часам называюць «бацькам Віягры», паколькі аксід азоту ўскосна ўцягнуты ў дзеянне гэтага прэпарата.[3]
Луіс Дж. Ігнара нарадзіўся 31 мая 1941 года ў Брукліне, Нью-Ёрк. Яго бацькі былі італьянскія імігранты, бацька быў цесляром у Торэ-дэль-Грэка, непадалёк ад Неапаля. Ігнара вырас у Лонг-Біч, які з’яўляецца прыгарадам Нью-Ёрка на паўднёвым беразе Лонг-Айлэнда. Ігнара атрымаў свой першы хімічны набор у якасці падарунка ва ўзросце 8 гадоў.[4]
Скончыў Калумбійскі ўніверсітэт (1962). З 1979 года прафесар Цюланскага ўніверсітэта (г.Новы Арлеан), з 1985 года прафесар медыцынскай школы (г.Лос-Анджэлес).
Навуковыя працы па вывучэнні ролі аксіду азоту ў кардыяваскулярнай сістэме. Незалежна ад Р. Ферчгата выявіў, што газ, які выдзяляецца і расшырае крывяносныя сасуды пры распадзе нітрагліцэрыны ў арганізме, — аксід азоту.
Доктар філасофіі (1966).
Член Нацыянальнай АН ЗША (1999), Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук (1999).
З’яўляецца лаўрэатам шматлікіх прэмій і ўзнагарод, сярод якіх Lilly Research Award (1978)[5], Roussel Uclaf Prize (1994)[6], Канадскі медаль за заслугі (2008)[7] і інш.
Ігнара жанаты і жыве ў Бэвэрлі-Хілз, штат Каліфорнія.[4] Заўзяты веласіпедыст і марафонец, які завяршыў 13 марафонаў.[8][9] Ігнара апублікаваў некалькі кніг для непрафесійнай аўдыторыі пра здароўе і добрае самаадчуванне, засяродзіўшы ўвагу на перавагах павелічэння вырабу аксіду азоту. Часта выступае ў якасці аратара па гэтай і сумежных тэмах.
Луіс Ігнара на Вікісховішчы |