Кембрыджская пяцёрка — ядро сеткі савецкіх агентаў у Вялікабрытаніі, залучаных у 30-х гадах XX стагоддзя ў Кембрыджскім універсітэце савецкім разведчыкам Арнольдам Дэйчам[1].
Думкі пра пятага члена каманды разыходзяцца, аднак найболей папулярным «кандыдатам» з’яўляецца
Усе пяцёра займалі высокія пасты ў брытанскай разведцы і/ці дыпламатычных структурах, сетка была раскрыта, але ніхто не быў пакараны[7][8]: Філбі, Маклін і Бёрджэс беглі ў СССР, Кернкрас і Блант засталіся ў Англіі, але не пераследаваліся ў судовым парадку.
Былы дырэктар ЦРУ Ален Далес зваў «Кембрыджскую пяцёрку» «наймацнейшай разведвальнай групай часоў Другой сусветнай вайны»[9].