У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Сямашка.
Дамінік Сямашка (літ.: Domininkas Siemaško; 16 жніўня 1878, Вільня — 27 лістапада 1932) — беларускі палітык.
У 1898—1901 гг. член загранічнага саюза польскіх сацыялістаў у Парыжы, Львове і Цюрыху (у Парыжы член студэнцкай арганізацыі «Сувязь»). У 1902 годзе дэлегаваны ў Лондан, дзе займаўся наборам агітацыйных брашур на беларускай мове. Аўтар праекта стварэння Народнага ўніверсітэта імя А. Міцкевіча. Удзельнік беларускага нацыянальнага руху на Віленшчыне, член Віленскай беларускай рады. 25.3.1918 ў Мінску ўдзельнічаў у пасяджэнні Рады Беларускай Народнай Рэспублікі, якая абвясціла незалежнасць БНР. Як прадстаўнік беларускіх арганізацый у 1918—1919 гг. уваходзіў у Літоўскую Тарыбу. Быў прыхільнікам федэрацыі Беларусі і Літвы. У складзе літоўскай дэлегацыі ўдзельнічаў у рабоце Парыжскай мірнай канферэнцыі (1919—1920), на якой выступаў за далучэнне Віленшчыны і Гродзеншчыны да Літвы. У чэрвені 1920 — лютым 1922 кіраўнік Міністэрства беларускіх спраў Літвы. Уваходзіў у склад літоўскай дэлегацыі пры заключэнні мірнага дагавора паміж Літвой і РСФСР 1920 «як прадстаўнік беларускага насельніцтва Віленскай і Гродзенскай губерняў». Падтрымліваў ідэю «вялікай Літвы» за кошт этнічна беларускіх тэрыторый. Пазней працаваў у літоўскай пажарнай ахове.