У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Карпенка.
Віктар Аляксандравіч Карпенка (1923—1943) — старшы лейтэнант Рабоча-сялянскай Чырвонай арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1943).
Нарадзіўся 28 ліпеня 1923 года ў вёсцы Кочэраў (цяпер — Радамышльскі раён Жытомірскай вобласці Украіны).
У 1938 годзе ён скончыў сярэднюю школу, а ў 1940 годзе — Кіеўскае тэхнічнае вучылішча, пасля чаго працаваў памочнікам майстра на авіяцыйным заводзе. У 1941 годзе Карпенка быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную армію. У 1942 годзе ён скончыў Кіеўскае ваеннае пяхотнае вучылішча. З таго ж года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны, два разы быў паранены. Да восені 1943 года старшы лейтэнант Віктар Карпенка камандаваў кулямётнай ротай 1281-га стралковага палка 60-й стралковай дывізіі 65-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро[1]..
Рота Карпенка ў складзе перадавога дэсантнага атрада пераправілася праз Дняпро на поўдзень ад пасёлка Лоеў Лоеўскага раёна Гомельскай вобласці Беларускай ССР і прыняла актыўны ўдзел у захопе і ўтрыманні плацдарма на яго заходнім беразе. 18 кастрычніка 1943 года Карпенка, выявіўшы праціўніка, які замацоўваўся на пануючай вышыні, павёў сваіх салдат у атаку, захапіўшы яе. Нямецкія войскі распачалі дзве контратакі пры падтрымцы артылерыі і танкаў, але ўсе яны былі адбітыя. У баі загінулі ўсе байцы роты Карпенка, у выніку чаго ён застаўся адзін. Тым не менш, Карпенка працягваў весці агонь па праціўніку да падыходу асноўных сіл. У апошнія хвіліны бою ён быў забіты. Пахаваны ў пасёлку Радуль Рыпкынскага раёна Чарнігаўскай вобласці Украіны[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 30 кастрычніка 1943 года «за фарсіраванне Дняпра і праяўленыя пры гэтым мужнасць і адвагу» старшы лейтэнант Віктар Карпенка быў пасмяротна ўдастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза. Таксама быў узнагароджаны ордэнамі Леніна і Чырвонай Зоркі[1].
У гонар Карпенкі названая вуліца ў Радамышле[1].