Анатоль Іванавіч Свірыдзёнак (н. 7 ліпеня 1936, Орша, Віцебская вобласць) — беларускі вучоны ў галіне матэрыялазнаўства. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1986; чл.-кар. З 1984), доктар тэхнічных навук (1976), прафесар (1981).
Скончыў Беларускі інстытут інжынераў чыгуначнага транспарту (1959). З 1959 г. у Аддзеле механікі палімераў (з 1969 г. Інстытут механікі металапалімерных сістэм) АН БССР, з 1967 г. загадчык лабараторыі, з 1969 намеснік дырэктара па навуковай рабоце, у 1979—1982 гг. в.а. дырэктара, з 1982 г. дырэктар інстытута, адначасова ў 1987—1992 гг. член Прэзідыума АН БССР. У 1990—2006 гг. дырэктар, з 2006 па 2020 — загадчык лабараторыі Навукова-даследчага цэнтра праблем рэсурсазберажэння НАН Беларусі. З 1991 г. галоўны рэдактар часопіса «Трэнне і знос».
Работы ў галіне матэрыялазнаўства палімерных кампазітаў, трэння і зносу цвёрдых тэл. Распрацаваў навуковыя асновы стварэння кампазіцыйных матэрыялаў, метады кіравання структурай і фрыкцыйнымі ўласцівасцямі металапалімерных сістэм, метады і прыборы для даследавання паверхневых уласцівасцяў палімераў і кампазітаў на іх аснове. Сумесна з вучнямі правёў комплексныя даследаванні ўзаемасувязі структуры і уласцівасцяў кампазіцыйных матэрыялаў фрыкцыйнага прызначэння. Ініцыяваў развіццё ў Беларусі даследаванняў у галіне нанатрыбалогіі і біямеханікі ступні. Распрацоўвае метадалагічныя пытанні рэсурсазберажэння. Аўтар больш за 250 навуковых прац, у тым ліку 16 манаграфій, больш за 150 вынаходак.
Дзяржаўная прэмія БССР 1972 за распрацоўку тэарэтычных асноў стварэння фрыкцыенным матэрыялаў і канструкцый з палімераў і металапалімераў і ўкараненне іх у народную гаспадарку.
Ордэн Знак Пашаны (1981).