Аляксандр Давыдавіч Дубах (руск.: Александр Давыдович Дубах; 9 ліпеня 1883, в. Ботава, цяпер Валакаламскі раён, Маскоўская вобласць, Расія — 1942, Свярдлоўск, цяпер Расія) — навуковец у галіне меліярацыі і гідралогіі, пачынальнік сучаснай гідралесамеліярацыі. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1928), доктар сельскагаспадарчых навук (1926), прафесар (1921).
Нарадзіўся сяле Ботава Валакаламскага павета Маскоўскай губерні. Бацька быў сыравар-маслароб, выхадзец з Швейцарыі. У 1908 годзе скончыў Маскоўскі сельскагаспадарчы інстытут. У 1908—1910 гадах працаваў тэхнікам, інжынерам-гідратэхнікам (да 1917) у розных упраўленнях земляробства і дзяржаўных маёмасцей (Маскоўска-Цвярскім, Мінскім і Магілёўскім), займаўся асушэннем лясных сельскагаспадарчых земляў.
У 1920—1927 гадах загадчык кафедры сельскагаспадарчай меліярацыі Беларускай сельскагаспадарчай акадэміі. У 1927—1930 гадах загадчык аддзела Беларускага навукова-даследчага інстытута сельскай і лясной гаспадаркі. У 1925—1930 гадах старшыня Навукова-тэхнічнага савета пра Наркамземе БССР. Працаваў у Ленінградскай лесатэхнічнай акадэміі. Распрацоўваў пытанні лясной гідралогіі балот, уплыў лесу на рачны сцёк і іншыя. Дзякуючы яго працам гідралогія выдзелілася ў самастойную галіну навукі.
Арыштаваны 25 кастрычніка 1930 года і адпраўлены ў Маскву, дзе ўтрымліваўся пад аховай. 6 снежня 1930 года пастановай СНК БССР за подпісам Мікалая Галадзеда і М. Калевіча пазбаўлены звання акадэміка[2]. Рэабілітаваны 29 красавіка 1932 года. Паўторна арыштаваны 31 жніўня 1937 года за «падрыў дзяржаўнай прамысловасці, транспарту, гандлю, за антысавецкую дзейнасць». 29 верасня 1937 года справа спыненая праз адсутнасць дастатковых даных для прыцягнення да адказнасці.
Памёр у 1942 годзе ў Свярдлоўску. Адноўлены ў званні акадэміка АН БССР у 1978 годзе.