У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Назаранка. Аляксандр Назаранка (руск.: Александр Васильевич Назаренко; 16 студзеня 1948, Панявежыс, ЛітССР — 19 студзеня 2022) — доктар гістарычных навук, вядучы навуковы супрацоўнік Інстытута агульнай гісторыі РАН, кіраўнік праекту «Расія і краіны Цэнтральнай Еўропы ў IX—XV стст.» Інстытута агульнай гісторыі РАН, старшыня Навуковай рады Расійскай Акадэміі навук «Роля рэлігіі ў гісторыі», сябар рэдакцыйнай рады часопіса «Праваслаўны паломнік». Лаўрэат прэміі Мітрапаліта Макарыя за кнігу «Старажытная Русь на міжнародных шляхах».
Спецыяліст па гісторыі руска-заходнееўрапейскіх сувязяў сярэднявечча, гісторыі палітычнага ладу Русі і раннесярэднявечных дзяржаў каталіцкай Еўропы, гісторыі царквы, крыніцазнаўству лацінскай сярэднявечнай агіяграфіі і хранаграфіі.
Лічыць сябе навуковым нашчадкам У. Ц. Пашуты. Імкнецца да ліквідацыі адставання расійскіх медыевістыкі і візантыністыкі ад заходніх. Займаецца супастаўленнем рускіх і замежных крыніц, паглыбленым аналізам малавядомых і ўводзінамі ў навуку новых крыніц. Актыўна выкарыстоўвае дадзеныя дапаможных гістарычных дысцыплін.