Эрык Ві́шаус (англ.: Eric F. Wieschaus; 8 чэрвеня 1947, Саўт-Бенд, ЗША) — амерыканскі вучоны ў галіне генетыкі, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1995 годзе разам з Э. Льюісам і Х. Нюслайн-Фольхард «за адкрыцці, якія тычацца генетычнага кантролю на ранняй стадыі эмбрыянальнага развіцця».
Скончыў універсітэт Нотр-Дам у 1969 годзе г. Саут-Бендзе. З 1975 года ў Цюрыхскім універсітэце (Швейцарыя), з 1978 года ў Еўрапейскай лабараторыі малекулярнай біялогіі (г. Гайдэльберг, Германія), з 1981 года ў Прынстанскім універсітэце (прафесар з 1987 года).
Аўтар навуковых прац па даследаванні генетычных механізмаў рэгуляцыі ранняга эмбрыянальнага развіцця (на дразафіле).
Доктар філасофіі (1974).
У 2011 годзе стаў кавалерам ордэна Pour le Mérite.[5]
Эрык Вішаус на Вікісховішчы |