У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Моцк.
Ёган (Ян) Самуэль Моцк (каля 1687 - 4 чэрвеня 1737, Варшава, Польшча) – мастак родам з Саксоніі, каля прыехаў у 1723 ў Польшчу, прыдворны мастак караля Аўгуста III, гараджанін Старой Варшавы.
Першапачаткова працаваў пры каралеўска-электарскім двары ў Дрэздэне, дзе праектаваў узоры габелены для каралеўскай мануфактуры, рабіў таксама гуашавае дакументаванне прыдворнага жыцця. Прыкладна ў 1723 годзе пераехаў у Варшаву, дзе ў 1731 атрымаў пасаду прыдворнага мастака. Быў жыхаром Старой Варшавы і перайшоў у каталіцызм.
Пры каралеўскім двары ён маляваў карціны алеем, якія паказваюць партрэты (Аўгуст II, Уршуля Любамірская(руск.) бел. і іншыя), перспектывы (напрыклад, Марымант(англ.) бел.), жанравыя сцэны (“Гульня ў косці”, “Заляцанні Негра” і іншыя), тэатральныя дэкарацыі, а таксама сучасныя яму падзеі (Вяселле Фрыдрыха-Аўгуста, у жніўні 1719, Прыбыццё Аўгуста III у Варшаву і іншыя). Выканаў эскізы сенатарскіх залаў Каралеўскіх палацаў у Варшаве і Гродне, праектаваў таксама трыўмфальныя аркі з нагоды розных свят і ўрачыстыя ілюмінацыі. Прымаў удзел у конкурсе на карціну для галоўнага алтара ў касцёле Святога Крыжа ў Варшаве, аднак не вядома, ці з’яўляўся ён аўтарам абраза, знішчанага там у 1939 годзе.
Памёр у Варшаве.
Ад шлюбу з Барбарай з дома Сакрэз пакінуў 3 дачкі.
Вучнямі Моцка былі, у прыватнасці, Ян Бенедыкт Хофман і Лукаш Смуглевіч.