У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Хопф.
Хайнц Хопф (ням.: Heinz Hopf; 19 лістапада 1894, Грэбшэн (ням. Gräbschen), Германія, цяпер Грабіцын (польск. Grabiszyn), раён Уроцлава, Польшча — 3 чэрвеня 1971, Цалікон, Швейцарыя) — нямецкі і швейцарскі матэматык.
Хопф навучаўся ў Сілезскім універсітэце Фрыдрыха-Вільгельма, у Першую сусветную вайну быў прызваны ў войска, двойчы паранены і ўзнагароджаны Жалезным крыжам 1-й ступені. Пасля вайны працягваў адукацыю ў Гайдэльбергскім і Берлінcкім універсітэце. Сярод яго настаўнікаў былі І.Шур і Л.Бібербах. Абараніўшы ў 1925 дысертацыю па тапалогіі стаў працаваць у Гётынгенскім універсітэце, дзе пачалося яго цеснае супрацоўніцтва з П. С. Александравым. У 1927—1928 працаваў у Прынстанскім універсітэце, з 1928 — у Берлінскім універсітэце. У 1931 прафесар Вышэйшай тэхнічнай школы Цюрыха, дзе займае кафедру знакамітага Германа Вейля. Пасля прыходу да ўлады ў Германіі фашыстаў, Хопфа, як асобу яўрэйскага паходжання пазбаўляюць нямецкага грамадзянства і ён прымае швейцарскае.