У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Хаймэ I.
Хаймэ I Заваёўнік (ісп.: Jaime I el Conquistador, араг.: Chaime I lo Conqueridor, катал.: Jaume el Conqueridor, акс.: Jacme lo Conquerent, 2 лютага 1208, Манпелье — 27 ліпеня 1276, Валенсія) — кароль Арагона, граф Барселоны, сеньёр Манпелье з 1213 года, кароль Маёркі з 1231 года, 1-ы кароль Валенсіі з 1238 года, граф Урхеля ў 1231—1236 гадах, граф Русільёна і Сердані з 1244 года.
Сын Педра II, які загінуў пры Мюрэ.
Атрымаў мянушку Заваёўніка, з прычыны таго, што за час свайго доўгага валадарання ўлада Барселонскай дынастыі пашырылася ва ўсе бакі: на Лангедок на поўначы, Балеарскія астравы на ўсходзе, тайфу Валенсію на поўдні, на месцы якой заснаваў аднайменнае каралеўства. Падпісаўшы пагадненне з Людовікам IX, ён вырваў Барселону з-пад намінальнага французскага сюзерэнітэту і далучыў яе да сваёй кароны.
Яго ўдзел у Рэканкісце ў міжземнаморскай Іспаніі параўнальны са зробленым Фердынандам III Кастыльскім у Андалусіі.
Як заканадаўца і арганізатар ён займае высокае месца сярод іспанскіх каралёў. Якуб склікаў Кансулат мора[6], які кіраваў марскім гандлем і дапамагаў умацаваць каталонскае пераўзыходства ў заходнім Міжземнамор’і. Ён быў істотным дзеячом у развіцці каталонскай мовы, спансаваў каталонскую літаратуру і напісаў квазі-аўтабіяграфічную хроніку свайго валадарання «Libre dels feyts» (бел.: Кніга дзеяў).
Перад смерцю падзяліў свае ўладанні: Балеарскія астравы, пад імем каралеўства Мальёркі, дасталіся яго малодшаму сыну Хаймэ, а ўсё астатняе — старэйшаму, Педра III.
«Хан Тартарыі» (Ільхана) Абака перапісваўся з Хаймэ на пачатку 1267 года, запрашаючы яго аб’яднаць намаганні з манголамі і пайсці ў крыжовы паход..[7] Джэймс адправіў амбасадара ў Абака, які вярнуўся з манголамі ў 1269.[8] Папа Клімент IV спрабаваў адгаварыць Хаймэ ад крыжовых паходаў, гаварыў аб яго маральным абліччы. Альфонса X рабіў тое ж самае. Тым не менш, Хаймэ, які быў у Мурсіі, заключыў мір з Мухамедам I ібн Насрам, султанам Гранады, і прыступіў да збору сродкаў да крыжовых паходаў. Быў падатаваны флот у Барселоне ў верасні 1269, на якім Хаймэ быў гатовы да адплыцця на ўсход. Трубадур Аліўе Тэмплье злажыў песню, усхваляючы плаванне і спадзеючыся на яго поспех. Шторм, аднак, прымусіла яго сысці з курсу, і ён прыплыў да Эг-Морта. Згодна з Вільгельма Тырскім, ён вярнуўся праз Манпелье і пакінуў далейшыя намаганні на крыжовы паход.
У 1235 Хаймэ I Заваёўнік ажаніўся з Іаландай Венгерскай. Яны абвянчаліся 8 верасня ў Кафедральным саборы Барселоны. Для Хаймэ гэта быў другі шлюб. Першы, з Элеанорай Кастыльскай, быў ануляваны з-за крэўнага сваяцтва. Ад гэтага шлюбу застаўся сын Альфонса.
У Хаймэ і Іаланды нарадзілася 10 дзяцей:
Пры напісанні гэтага артыкула выкарыстоўваўся матэрыял з Энцыклапедычнага слоўніка Бракгаўза і Ефрона (1890—1907).
Тэмы гэтай старонкі (22):