У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Дуброўскі. Фёдар Фаміч Дуброўскі (17 красавіка 1901, вёска Замошша, Ушацкі раён, Віцебская вобласць — 3 сакавіка 1970) — генерал-маёр (1943). Герой Савецкага Саюза (1943).
У 1918 г. добраахвотна ўступіў у Чырвоную Армію. Удзельнік Грамадзянскай вайны на Заходнім фронце. З 1929 г. старшыня калгаса, сельсавета, дырэктар МТС у Віцебскай вобласці. У 1932 годзе скончыў Вышэйшую цэнтральную калгасную школу. Удзельнік вызвалення Заходняй Беларусі ў 1939 г., савецка-фінляндскай вайны ў 1939—1940.
У Вялікую Айчынную вайну арганізатар падполля на тэрыторыі Віцебскай вобласці. З красавіка 1942 г. камандзір партызанскага атрада, у жніўні 1942 — чэрвені 1944 г. камандзір Чашніцкай партызанскай брыгады «Дубава».
З 1944 г. працаваў сакратаром Чашніцкага Раённага Камітэта КП(б)Б Віцебскай вобласці, дырэктарам саўгасаў імя У. І. Леніна, «Новыя Зялянкі». Памёр 3 сакавіка 1970 г. пахаваны на Усходніх могілках у Мінску.
Імем Ф. Ф. Дуброўскага названы вуліцы ў Чашніках, Ушачах, калгас ва Ушацкім раёне і Новалукомльскае ПТВ № 83 (сучасны Новалукомльскі дзяржаўны прафесійны ліцэй будаўнікоў імя Ф. Ф. Дуброўскага[1])[2].
Фёдар Фаміч Дуброўскі на сайце «Героі краіны»
Тэмы гэтай старонкі (31):