У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Ермакоў.
Фрол Андрэевіч Ермакоў (15 жніўня 1915, вёска Жукава, Калужская губерня — 20 кастрычніка 1943 г., вёска Бывалькі, Гомельская вобласць) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, камандзір роты 1281-га стралковага палка (60-я стралковая дывізія, 18-ы стралковы корпус, 65-я армія, Цэнтральны фронт), лейтэнант. Герой Савецкага Саюза.
Нарадзіўся 15 жніўня 1915 года ў вёсцы Жукава (цяпер — Ульянаўскага раёна Калужскай вобласці; па іншых дадзеных — у вёсцы Несцераўка Новасергіеўскага раёна Арэнбургскай вобласці[1]) у сям’і селяніна. Рускі.
Атрымаў пачатковую адукацыю. Працаваў на торфараспрацоўцы, затым на цагляным заводзе ў горадзе Струніна Уладзімірскай вобласці.
У Чырвонай арміі з 1937 года. У 1938 годзе скончыў палкавую школу, у 1941 г. — курсы ўдасканалення каманднага складу. Малодшым лейтэнантам праходзіў службу ў запасным стралковым палку.
У дзеючую армію накіраваны ў маі 1942 года. Ваяваў на Бранскім, Паўднёва-Заходнім і Цэнтральным франтах. Удзельнічаў у баях у раёне Бялёва (Тульская вобласць), Арла і Севска (Бранская вобласць), Курскай бітве. У пачатку 1943 года лейтэнант Ермакоў быў прызначаны камандзірам 1-й роты 1-га стралковага батальёна 1281-га стралковага палка 60-й стралковай дывізіі. Член ВКП(б)/КПСС з 1943 года.
Асабліва вызначыўся ў баях за Дняпро. Камандзір роты лейтэнант Ермакоў у ноч на 18 кастрычніка 1943 года адным з першых у дывізіі пераадолеў са сваім падраздзяленнем Дняпро і, нягледзячы на ўпартае супраціўленне праціўніка, накіраваўся наперад, захапіў паўночную ўскраіну вёскі Бывалькі і замацаваўся на занятым рубяжы. На працягу 19 і 20 кастрычніка рота адбіла тры контратакі ворага і ўтрымала пазіцыі да падыходу асноўных сіл, нанёсшы суперніку істотныя страты.
20 кастрычніка 1943 года пры адбіцці варожай атакі колькасцю каля батальёна лейтэнант Ермакоў загінуў.
Пахаваны ў брацкай магіле у вёсцы Бывалькі Лоеўскага раёна Гомельскай вобласці).