Феадосій Рыгоравіч Дабржанскі (Дабжанскі, англ.: Theodosius Grigorevich Dobzhansky, Feodosy Grigorevich Dobrzhanskii, T. G. Dobzhansky; 12 (24) студзеня 1900, Няміраў, Падольская губерня — 18 снежня 1975, Сан-Джасінта, Каліфорнія, ЗША) — савецкі і амерыканскі генетык расійскага паходжання[8][9][10][11][12][13][14], энтамолаг, адзін з заснавальнікаў сінтэтычнай тэорыі эвалюцыі, далёкі праўнук рускага пісьменніка Ф. М. Дастаеўскага [15].
Нарадзіўся ў 1900 годзе ў Няміраве. Бацька Добржанского Рыгор Карлавіч (1862—1918) быў настаўнікам матэматыкі і паходзіў з шляхецкага роду. Маці Сафія Васільеўна Вайнарская (1864—1920) была ўнучатай пляменніцай Ф. М. Дастаеўскага (дачка стрыечнай сястры пісьменніка)[16].
У 1910 годзе сям’я Дабржанскіх пераязджае ў Кіеў. Навучаючыся ў школе Феадосій Рыгоравіч захапляецца калекцыянаваннем матылькоў і прымае рашэнне стаць біёлагам.[17] З 1917 па 1921 год Дабржанскі вучыцца на натуральным аддзяленні фізіка-матэматычным факультэта Кіеўскага універсітэта. З 1921 па 1924 год ён быў аспірантам кафедры заалогіі Украінскай акадэміі навук[8]. У гэтыя гады Феадосій Рыгоравіч пазнаёміўся з цытолагам і цытагенэтыкам Г. А. Лявіцкім(руск.) бел., шмат у чым дзякуючы якому ў Дабржанскага з’явілася цікавасць да генетыкі[8].[18]
У 1924 годзе Дабржанскі пераязджае ў Ленінград, дзе ў 1924—1927 гады працуе асістэнтам на кафедры генетыкі і эксперыментальнай заалогіі Ленінградскага універсітэта пад кіраўніцтвам прафесара Ю. А. Філіпчанка(руск.) бел.[18], а ў 1925—1927 гадах таксама і вучоным спецыялістам Бюро яўгенікі(руск.) бел. і генетыкі Камісіі па вывучэнні прадукцыйных сіл Расіі (КЕПС) АН СССР. У 1925—1927 Дабржанскі удзельнічаў у экспедыцыях па вывучэнні хатняй жывёлы ў Сярэдняй Азіі, Казахстане і на Алтаі[18].
Усяго да моманту пераезду ў ЗША Добржанский апублікаваў 35 навуковых прац па энтамалогіі, генетыцы і заатэхніцы[8].
У 1927 годзе Дабржанскі атрымлівае стыпендыю Фонду Ракфелера(руск.) бел. і з’яжджае ў ЗША ў сусветна вядомую лабараторыю Т. Моргана ў Калумбійскім універсітэце. На наступны год ён услед за Морганам пераязджае ў Каліфарнійскі тэхналагічны інстытут. У 1931 годзе Дабржанскі прымае канчатковае рашэнне застацца ў ЗША. У 1936 годзе ён становіцца поўным прафесарам[18].
У 1937 годзе выходзіць у свет адна з галоўных яго прац — кніга «Генетыка і паходжанне відаў» (англ.: Genetics and the Origin of Species), якая стала адным з самых значных прац па сінтэтычнай тэорыі эвалюцыі. У тым жа годзе Дабржанскі атрымлівае амерыканскае грамадзянства. У 1940 годзе ён вяртаецца ў Калумбійскі універсітэт, дзе працуе да 1962 года. У 1943 годзе Дабржанскага абіраюць у Нацыянальную акадэмію навук ЗША. З 1962 па 1971 год ён працуе ў Ракфелераўскім універсітэце, а пасля гэтага ў Каліфарнійскім універсітэце ў Дэвісе.
У 1972 годзе Дабржанскаму была прысвоена ступень[19] ганаровага доктара багаслоўя ад Свята-Уладзімірскай семінарыі ў Крествуде, штат Нью-Ёрк. У тым жа годзе ён выступаў на канферэнцыі Нацыянальнай асацыяцыі настаўнікаў біялогіі з дакладам, апублікаваным у 1973 годзе пад загалоўкам «Нішто ў біялогіі не мае сэнсу, акрамя як у святле эвалюцыі» (англ.: Nothing in Biology Makes Sense Except in the Light of Evolution).
18 снежня 1975 года Феадосій Рыгоравіч памёр ад вострай сардэчнай недастатковасці.
8 жніўня 1924 года ажаніўся з Наталляй Пятроўнай Сіверцавай (1901-22.02.1969), вучаніцай і супрацоўніцай акадэміка І. І. Шмальгаўзэна(руск.) бел.[16]. У Дабжанскагах была адзіная дачка Сафія (1933—1993), якая ў 1955 годзе выйшла замуж за амерыканскага археолага і антраполага Майкла Дугласа Коу.
Добржанский быў праваслаўным хрысціянінам, што не перашкаджала яму ў навуковай дзейнасці і працы са студэнтамі-атэістамі. У ліку яго падапечных быў марксіст Рычард Лявонцін(руск.) бел..
Сышэдшая з жыцця некалькі гадоў таму Соф’я Дабржыньская, дачка вучонага, успамінае эпісталярную заўвагу вядомага эвалюцыяніста Эрнста Майра аб тым, што Дабжанскі заўсёды лічыў сябе рускім. Яна так скончыла свае ўспаміны: «яго навука складала ўсё яго жыццё… Адзінай краінай, у якой бацька заўсёды адчуваў сябе грамадзянінам, была краіна, якая не ведае межаў, гэта краіна навукі».