Уладзімір Данілавіч Чарнаморац (1924, Караказелеўка — 30.11.1943, Гомельская вобласць) — савецкі вайсковец, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза, разведчык 32-га гвардзейскага стралковага палка, гвардыі чырвонаармеец.
Нарадзіўся ў 1924 годзе ў вёсцы Караказелеўка цяпер Новаўкраінскага раёна Кіраваградскай вобласці. Украінец. Адукацыя няпоўная сярэдняя. Працаваў у калгасе. У 1940 годзе паступіў у школу фабрычна-заводскага вучнёўства ў горадзе Харкаў. Пры набліжэнні фронту быў эвакуіраваны ў горад Куйбышаў.
У 1942 годзе прызваны ў шэрагі Чырвонай Арміі. У складзе маршавай роты ў чэрвені 1943 года прыбыў у дзеючую армію і быў залічаны стралком 7-й роты 32-га гвардзейскага стралковага палка 12-й гвардзейскай стралковай дывізіі 61-й арміі Бранскага фронту. Першае баявое хрышчэнне атрымаў 5 ліпеня 1943 года ў раёне пасёлка Выганаўскі Болхаўскага раёна Арлоўскай вобласці. У гэтым баі ён знішчыў пяць праціўнікаў, з іх траіх у рукапашнай сутычцы. У далейшым удзельнічаў у разгроме болхаўскай групоўкі праціўніка ў ходзе Арлоўскай аперацыі.
У верасні 1943 года пасля папаўнення ў рэзерве 61-я армія была ўключана ў склад Цэнтральнага фронту і ўдзельнічала ў Чарнігаўска-Прыпяцкай аперацыі, у якой вяла наступальныя баі на поўначы ад Чарнігава і 26 верасня 1943 года выйшла да Дняпра ў раёне пасёлка Любеч. Са складу 32-га гвардзейскага стралковага палка была сфарміравана штурмавая група колькасцю 67 чалавек пад камандаваннем гвардыі капітана А. М. Дзянісава. У складзе групы быў і разведчык гвардыі чырвонаармеец Чарнаморац.
У ноч на 29 верасня перадавы атрад скрытна пераправіўся на востраў пасярэдзіне ракі і, знішчыўшы ў рукапашнай сутычцы каля 30 праціўнікаў, захапіў яго. Штурм быў настолькі імклівым, што праціўнікі не паспелі прыбраць масток ад вострава на правы бераг. Скарыстаўшыся ім, група хутка перабралася на процілеглы бок і атакавала ворага. У выніку рукапашнай сутычкі праціўнік быў выбіты з першай траншэі, нясучы вялікія страты. У гэтым баі гвардыі чырвонаармеец Чарнаморац прыкладам і гранатамі асабіста знішчыў звыш 35 праціўнікаў. Праціўнік распачаў чатыры масіраваныя контратакі, але дэсантнікі паспяхова іх адбілі і ўтрымалі плацдарм да падыходу падмацавання.
У канцы кастрычніка 1943 года 12-ю гвардзейскую стралковую дывізію перакінулі на поўнач па Дняпры на Радульскі плацдарм, адкуль яна вяла наступленне на мазырскім накірунку. У адным з баёў 30 лістапада 1943 года. Д. Чарнаморац загінуў.
Пахаваны ў брацкай магіле ў раёне вёскі Аўцюцэвічы Калінкавіцкага раёна Гомельскай вобласці.
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года за мужнасць, адвагу і гераізм гвардыі чырвонаармеец Чарнаморац Уладзімір Данілавіч удастоены звання Героя Савецкага Саюза[1].
Узнагароджаны ордэнам Леніна, медалём «За адвагу».
Мемарыяльная дошка ўстаноўлена ў вёсцы Грыгораўка Новаўкраінскага раёна.
Уладзімір Данілавіч Чарнаморац на сайце «Героі краіны»
Тэмы гэтай старонкі (19):