wd wp Пошук: ⬜

Уладзімір Андрэевіч Мікуліч

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Мікуліч.

Уладзі́мір Андрэ́евіч Міку́ліч (14 кастрычніка 1920 года, в. Чорная Сцежка, Смалявіцкая воласць[1], Барысаўскі павет, Мінская губерня — 17 студзеня 2000 года, г. Мінск) — партыйны і дзяржаўны дзеяч БССР.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і.

Працоўную дзейнасць пачаў рабочым у 1937 годзе.

У 1943 годзе ўступіў у КПСС.

У 1945—1948 гадах — на камсамольскай працы.

Завочна скончыў Рэспубліканскую партыйную школу пры ЦК КП(б)Б у 1950 годзе. У 1957 годзе скончыў ВПШ пры ЦК КПСС.

У 1950—53 — сакратар Мінскага абкама ЛКСМБ.

З 1953 года — сакратар, затым першы сакратар Мінскага РК КПБ.

З красавіка 1962 года — другі сакратар,

У 1985—90 — намеснік Старшыні Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР.

З 1990 года — персанальны пенсіянер саюзнага значэння.

Памёр 17 студзеня 2000 года на 80-м годзе жыцця.[2]

Дэлегат з’ездаў КПСС [3][4]. Член Цэнтральнай рэвізійнай камісіі КПСС (1966—1976), кандыдат у члены ЦК КПСС (1976—1981), член ЦК КПСС (1981—1986). На XXIV—XXVII з’ездах КПБ абіраўся членам ЦК Кампартыі Беларусі. Член Рэвізійнай камісіі ЦК КПБ (1956—1961).

Дэпутат Савета Саюза Вярхоўнага Савета СССР 7-11-га скліканняў (1966-1989) ад Мінскай вобласці[5]. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР 4-5-га скліканняў.

Герой Сацыялістычнай Працы (1958);
Два ордэны Леніна;
Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга;
Медалі;
Узнагароджаны Ганаровай граматай Прэзідыума Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь.[6]

Центральный комитет КПСС, ВКП(б), РКП(б), РСДРП(б): Историко-биографический справочник / Сост. Горячев Ю. В.. — М.: Издательский дом «Парад», 2005.
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя / Гал. рэд. — П. У. Броўка. — Мн., 1973. — Т. 7.