wd wp Пошук: ⬜

Тыягу Мота

.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table{width:100%!important;display:table;margin:0 0 -2px;border-collapse:separate;text-align:left}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table th{background-color:#dcebff;text-align:center}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(1){width:27%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(3){width:20%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(odd){background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(even){background-color:#eff1f3}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.odd{background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.even{background-color:#eff1f3}body.skin-minerva .mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr{background-color:transparent} Тыягу Мота (парт.: Thiago Motta; нар. 28 жніўня 1982, Сан-Бернарду-ду-Кампу, Бразілія) — італьянскі футбаліст бразільскага паходжання (апорны паўабаронца) і трэнер. Ігрок нацыянальнай зборнай Італіі (2011—2016). У цяперашні час працуе галоўным трэнерам клубам «Балоння».

Выхаванец футбольнай школы «Барселоны», за якую гуляў на прафесійным узроўні з 2001 па 2007 гады. Мота згуляў 2 матчы за нацыянальную зборную Бразіліі на Залатым кубку КАНКАКАФ у 2003 годзе. У 2011 годзе дэбютаваў у зборнай Італіі, бо паводле правілаў ФІФА футбаліст мае права раз за кар’еру змяніць «футбольнае падданства», калі ў яго ёсць падвойнае грамадзянства, і ён не быў зайграны ў афіцыйным матчы за нацыянальную зборную. На Залатым кубку КАНКАКАФ Бразілія выступала ў якасці запрошанай зборнай і дадзены турнір для яе не з’яўляецца асноўным кантынентальным спаборніцтвам, у адрозненне ад Кубка Амерыкі.

Клубная кар’ера

«Барселона»

Мота пачаў сваю прафесійную кар’еру ў «Барселоне B» у 1999 годзе, а ў першай камандзе каталонскага клуба дэбютаваў 3 кастрычніка 2001 года ў матчы супраць «Мальёркі».

У Лізе чэмпіёнаў сезона 2001/02 Мота згуляў 7 матчаў і дапамог камандзе дайсці да паўфіналу турніру. Хоць ён і дэманстраваў якасную гульню, канкурэнцыя за месца ў цэнтры поля не дазволіла яму замацавацца ў асноўным складзе. Бразілец згуляў толькі 13 матчаў у Прымеры сезона 2002/03. Аднак у апошніх чэмпіёнскіх сезонах Мота праводзіў усё больш часу на футбольным полі, хоць траўмы стала пераследвалі яго. Тым не менш, яго роля ў перамозе «Барселоны» ў Лізе чэмпіёнаў і ў двух чэмпіянатах Іспаніі была даволі важкай.

«Атлетыка»

У чэрвені 2007 года спартыўны дырэктар «Барселоны» Чыкі Бегірыстайн абвясціў аб тым, што Мота пакідае клуб. У жніўні 2007 года Мота перайшоў у мадрыдскі «Атлетыка» за 2 млн еўра. У сезоне 2007/08 Мота згуляў за «Атлетыка» ўсяго 6 матчаў, прапусціўшы большую частку сезона з-за траўм — яму зрабілі тры аперацыі на левай назе за паўгода.

«Джэноа»

15 верасня 2008 года Мота перайшоў у італьянскі клуб «Джэноа» як свабодны агент[3].

«Інтэрнацыянале»

Сезон 2009/10 Мота пачаў у складзе міланскага «Інтэра», куды ён перайшоў разам з партнёрам па «Джэноа» Дыега Міліта. Мота ў другім туры чэмпіянату забіў гол «Мілану», пачаўшы разгром прынцыповага суперніка. Матч завяршыўся з лікам 4:0. Пазней з-за траўмаў Мота страціў месца ў аснове, але паступова вярнуўся ў склад, канкуруючы з Дэянам Станкавічам.

«Пары Сен-Жэрмен»

31 студзеня 2012 года Мота перайшоў у французскі клуб «Пары Сен-Жэрмен»[4], падпісаўшы кантракт на 3,5 гады з заробкам у 2 млн еўра за сезон.

Завяршыў кар’еру па заканчэнні сезона 2017/18.

Міжнародная кар’ера

6 лютага 2011 года Мота быў выкліканы Чэзарэ Прандэлі ў зборную Італіі на таварыскі матч супраць зборнай Германіі [5].

Трэнерская кар’ера

З мая 2018 года працаваў трэнерам у «Пары Сен-Жэрмен» у камандзе да 19 гадоў.

У кастрычніку 2019 года быў прызначаны галоўным трэнерам «Джэноа»[6]. Пакінуў пасаду ў снежні таго ж года.

У ліпені 2021 года стаў галоўным трэнерам «Спецыі». Пакінуў клуб па пагадненні бакоў у чэрвені 2022 года.

у верасні 2022 года ўзначаліў «Балонню».

Дасягненні

Барселона

Чэмпіён Іспаніі (2): 2005, 2006
Уладальнік Суперкубка Іспаніі (2): 2005, 2006
Пераможца Лігі чэмпіёнаў: 2006

Інтэрнацыянале

Чэмпіён Італіі: 2010
Уладальнік Кубка Італіі: 2010, 2011
Пераможца Лігі чэмпіёнаў: 2010
Пераможца клубнага чэмпіянату свету: 2010

Пары Сен-Жэрмен:

Чэмпіён Францыі (5): 2013, 2014, 2015, 2016, 2018
Уладальнік Кубка Францыі (4): 2015, 2016, 2017, 2018
Уладальнік Кубка французскай лігі (4): 2014, 2015, 2016, 2017
Уладальнік Суперкубка Францыі (5): 2013, 2014, 2015, 2016, 2017

Асабістае жыццё

Тыягу Мота нарадзіўся ў Бразіліі ў сям’і, якая мае італьянскія карані, гэта значыць яго дзед быў італьянцам [7].

Зноскі

↑ Thiago Motta // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
↑ Thiago Motta // Enciclopèdia de l’esport català — Grup Enciclopèdia Catalana, 2012.
↑ Мота перешёл в «Джэноа» Архівавана 19 кастрычніка 2008.. championat.ru
↑ «ПСЖ» заполучил полузащитника «Интера» Мотту. championat.com
↑ Motta, Giovinco e Matri le novità Архівавана 11 сакавіка 2011.. Federazione Italiana Giuoco Calcio
↑ Мотта стал тренером «Дженоа». by.tribuna.com
↑ Тьяго Мота может стать игроком сборной Италии Архівавана 4 лютага 2011.. championat.ru

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Тыягу Мота