Сяргей Рыгоравіч Ко́ўчур[1] (нар. 7 ліпеня 1934) — вучоны ў галіне хімічнай тэхналогіі неарганічных матэрыялаў, доктар тэхнічных навук (1990), прафесар (1990).
Нарадзіўся ў вёсцы Прыдзіркі (Слуцкі раён Мінскай вобласці Беларусі). У 1957 годзе скончыў Беларускі політэхнічны інстытут па спецыяльнасці «Тэхналогія сілікатаў». У 1958—1963 гадах працаваў на шклозаводзе імя Ф. Э. Дзяржынскага ў горадзе Барысаў[2]. У 1964—1967 гадах на пасадзе дырэктара Барысаўскага завода пластмасавых вырабаў, у 1967—1970 — начальнік цэха, начальнік аддзела тэхнічнага кантролю на Віцебскім заводзе радыёдэталей[2]. З 1970 года С. Р. Коўчур у Віцебскім тэхналагічным інстытуце, прафесар кафедры «Ахова працы і хімія» канструктарска-тэхналагічнага факультэта, у 2015—2016 гадах яе загадчык. У 1971—1974 гадах займаў пасаду дэкана вячэрняга агульнатэхнічнага факультэта, у 1974—1987 — загадчыка кафедрай «Цеплатэхніка, ацяпленне, вентыляцыя і ўвільгатненне», у 1987—1989 — кафедры «Праектаванне прамысловых прадпрыемстваў», у 1989—2014 гадах — кафедры «Ахова працы і прамысловая экалогія»[2].
Аўтар навуковых прац у галіне хіміі і тэхналогіі сілікатаў, прамысловай экалогіі, тэхналогіі вырабаў хатняга прызначэння і будаўнічых матэрыялаў з выкарыстаннем прамысловых адходаў. Сааўтар шэрагу патэнтаў і «Англа-рускага слоўніка па хіміі і тэхналогіі сілікатаў».
Сярод публікацый: