У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Нэйман. Ста́ніслаў Ко́стка Не́йман (чэшск.: Stanislav Kostka Neumann; 5 чэрвеня 1875, Прага, Аўстрыйская імперыя — 28 чэрвеня 1947, Прага, Чэхаславакія) — чэшскі паэт. Народны пісьменнік Чэхаславакіі (1945).
Вучыўся ў Гандлёвай акадэміі. Удзельнік нацыянальна-вызваленчага руху чэшскай моладзі «Омладзіна(руск.) бел.», быў зняволены. Дэбютаваў сімвалісцкімі зборнікамі «Я — апостал новага жыцця» (1896) і «Слава сатаны сярод нас» (1897). Ідэямі нацыянальнага і сацыяльнага вызвалення прасякнуты зборнікі «Сон пра натоўп, які страціў надзею, і іншыя вершы» (1903), «Чэшскія песні» (1910). Антыфашысцкі пафас характэрны для паэтычных зборнікаў «Сэрца і хмары» (1935), «Саната зямных даляглядаў» (1937), «Бяздонны год» (1945), «Зачумленыя гады» (1946). Аўтар зборнікаў пейзажнай і філасофскай лірыкі («Кніга лясоў, узгоркаў і вод», 1914), інтымнай («Каханне», 1933), кніг публіцыстыкі і мемуараў.
На беларускую мову паасобныя яго вершы пераклалі М. Аўрамчык, М. Гамонка, X. Жычка, К. Кірэенка, М. Машара, С. Шушкевіч і інш.